Wassenaarse timmerman verbreekt roeirecord

Foto: ANP

De Wassenaarse timmerman Mark Slats heeft het wereldrecord oceaanroeien verbroken. Slats roeide solo en non-stop de 5000 kilometer van de Canarische eilanden naar de Kleine Antillen in 30 dagen, 7 uur en 49 minuten. De roeier kwam zondag rond 00.30 uur (Nederlandse tijd) aan op het eiland Antigua, 19 dagen sneller dan het vorige record. Slats deed mee aan de Talisker Whiskey Atlantic Challenge, de zwaarste roeiwedstrijd ter wereld, om geld in te zamelen voor medicijnen tegen kanker.

De recordhouder heeft met de race geld ingezameld voor de Antoni van Leeuwenhoek Foundation. Nadat zijn moeder ernstig ziek werd en behandeld moest worden voor longkanker, merkte Slats dat medicijnen erg duur zijn. Met deze actie wil hij helpen medicijnen tegen kanker goedkoper te maken zodat een behandeling voor iedereen toegankelijk wordt. ,,Dit is voor jou mama”, reageerde Slats vlak na aankomst in de haven.

De roeier vertrok op zijn boot Peanuts op 14 december van La Gomera op Las Palmas. Het vorige officiële record voor oceaanroeien (solo) stond op 49 dagen, 11 uur en 15 minuten.

,,Ik voelde me een beetje wankel toen ik aankwam, maar inmiddels gaat het goed”, zegt de 40-jarige Slats, die verbaasd is dat hij zoveel tijd van het vorige record heeft afgesnoept. Volgens hem komt de prestatie door een combinatie van goed materiaal, goede condities en een goede voorbereiding. ,,Ik heb ook geen pijn in mijn handen gehad, alleen nu even geen gevoel meer in twee vingers”, vertelt hij opgetogen.

In die maand op zee heeft Slats er nooit echt doorheen gezeten. Ook niet toen hij net in zijn bed kroop om een uurtje te gaan rusten en op dat moment ,,een walvis vol een klap aan de zijkant van mijn boot gaf”. Hij heeft het naar eigen zeggen twee keer mentaal zwaar gehad. ,,Maar in mijn zwaarste momenten dacht ik aan haar (zijn moeder red.)”.

Voorlopig blijft Slats even op de Antillen. Vooral om zijn billen rust te geven. Doordat hij constant in een nat stoeltje zat, hebben die zwaar geleden, vertelt Slats. ,,De puisten zitten erop, maar gelukkig geen zweren.”