Als Oekraïne zaterdag het Eurovisie Songfestival wint, is het nog maar zeer de vraag of het evenement volgend jaar wel naar Kiev kan. Vanwege de oorlog in Oekraïne zou ook gekozen kunnen worden voor een ander gastland. Er ligt echter nog geen plan B klaar, zegt Sietse Bakker. Hij is na zijn rol als uitvoerend producent van het songfestival in Rotterdam toegetreden tot de Reference Group van de European Broadcasting Union (EBU).
“Dat is misschien ook wat voorbarig. De wedstrijd moet immers nog gespeeld worden”, stelt Bakker. Het internationale bestuur heeft een adviserende rol voor toekomstige songfestivals.
“Ik denk wel dat het zaak is dat de Reference Group heel snel bij elkaar komt als Oekraïne wint en nadenkt over wat het ‘point of no return’ is: op welk moment kun je nog besluiten of het wel of niet in Kiev kan”, schetst Bakker. Het organiseren van een songfestival duurt volgens hem al snel een jaar. “Op dit moment ziet het er natuurlijk niet goed uit. Het is nog steeds een gevaarlijke situatie. En het is hoogst onzeker hoe zich dat gaat ontwikkelen de komende tijd.”
Er zijn volgens Bakker geen specifieke regels als een land afziet van het organiseren van het songfestival. “Wat je zou kunnen doen is dat het gaat naar een land die het recent heeft georganiseerd. Die kan immers snel in actie komen. Of je kunt zeggen: we gaan naar een land dat recent het Junior Songfestival heeft georganiseerd, bijvoorbeeld Polen. Ze hebben dat daar heel goed gedaan en hebben ook de ambitie om Eurovision te doen. De derde optie is om naar een van de Big Five-landen te gaan.”
De EBU heeft dus nog niet bepaald wat er in het geval van Oekraïne gaat gebeuren, ondanks geruchten dat Duitsland en Groot-Brittannië zich al gemeld zouden hebben. De laatste keer dat een land van organisatie afzag was in 1979 toen Israël in eigen land nogmaals won. Het jaar erop ging het songfestival naar Nederland omdat de draaiboeken nog bruikbaar waren nadat het evenement ook al in 1976 naar Nederland kwam vanwege de winst van Teach-In.