Meer dan honderd Friese paarden draven aan voor het spektakel De Stormruiter, dat in september in WTC Expo in Leeuwarden wordt opgevoerd in een regie van Jos Thie. De belangstelling van het publiek was meteen enorm. ,,We hoeven in elk geval niet elke dag meer te kijken of er genoeg kaarten worden verkocht, maar je merkt die extra druk wel op alles en iedereen”, zegt Thie, die volop bezig is met de repetities.
Ook een hondje en vogels zoals ganzen doen mee in het stuk naar Der Schimmelreiter van de Duitser Theodor Storm (1817-1888). Diens verhaal blijft inhoudelijk overeind, belooft Thie. Het is oorspronkelijk een novelle over dijkgraaf Hauke, die een dijk bouwt, zijn dorpsgenoten, de kracht van water en een bijzonder paard.
Het idee om Der Schimmelreiter te kiezen voor het evenement in het kader van Leeuwarden-Fryslân Culturele Hoofdstad 2018, kwam van muzikaal leider Philip Curtis. ,,In Nederland is het niet zo bekend, maar in Duitsland krijgt iedereen het op de middelbare school te lezen” aldus Thie. Hij vindt het wonderlijk dat juist in Nederland eigenlijk weinig verzonnen verhalen zijn over de strijd tegen het water. ,,Dan krijg je weer dat jongetje met zijn vinger in de dijk, maar dat komt eigenlijk uit Amerika.”
De Stormruiter past in alle opzichten bij Friesland en is meteen een buitenkans om de Friese paarden in volle glorie te laten zien. ,,Die dieren zijn groot cultureel erfgoed. Ze zijn tegelijk fenomenale theaterdieren. Qua mentaliteit, want ze zijn rustig. Maar alleen rustig is natuurlijk niet erg interessant, ze zijn ook gracieus en krachtig tegelijk. Ze zijn ook niet voor niets wereldberoemd”, weet Thie.
Over het welzijn van de dieren hoeft niemand zich zorgen te maken, bezweert hij. ,,Daar is alle aandacht aan besteed, er is ook altijd een veterinair arts bij. Geen mens zal ook zijn paard uitlenen als je het niet kunt vertrouwen.”
De dieren gaan met de acteurs schitteren in een arena van 50 bij 100 meter, maar zo groot komt die volgens Thie door de decors helemaal niet over. Maar een groots evenement blijft het. De regisseur bestrijdt dat dergelijke spektakels de verwachtingen van het publiek steeds groter maken en de bezoekers mogelijk te veel verwennen. ,,Ik maak grote, maar veel meer kleine producties. Bezoeken daaraan beïnvloeden elkaar. Mensen gaan na een grote voorstelling juist ook meer naar kleine. Bovendien is De Stormruiter geen verwennerij, maar een grote inhoudelijke tragedie.”