Handboogschutter Steve Wijler heeft naar eigen zeggen ,,best slechte ogen”, maar toch zal hij nooit zijn bril opzetten als hij aanlegt voor een schot over 70 meter. Het doel is ‘de 10’, een geel vlakje in het midden van het bord met de afmeting van een forse sinaasappel. ,,Ik schiet op gevoel”, zegt Wijler. Dat het met dat gevoel wel goed zit, bewijzen de resultaten van de 22-jarige Limburger.
Wijler brak in 2017 door met brons op de WK in de buitenlucht. Vorig jaar pakte hij de individuele Europese titel en met de Nederlandse recurveploeg goud bij de WK indoor. Ondanks, of misschien juist wel dankzij zijn ‘slechte’ ogen. ,,Ik heb een afwijking van -1,75, ook nog met een cilinder. Als ik mijn bril opzet met schieten, zie ik heel nauwkeurig waar ik aan het richten ben. Daar word ik zenuwachtig van. Ik schiet dus zonder bril en lenzen. Ik zie een gele vlek in de verte, dat is genoeg. Gewoon richten en schieten. Zodra de pijl weg is, weet ik vrijwel altijd in welk vlak hij belandt.”
De Limburger voerde vorig jaar even de wereldranglijst aan, nu is hij de nummer twee achter de Koreaan Lee Woo-seok. ,,Eigenlijk is boogschieten heel makkelijk. Je trekt je boog uit, je schiet en als het goed is, belandt die pijl in de 10. In deze sport draait het voor 20 procent om techniek en fysiek, de andere 80 procent komt neer op mentale kracht. Zodra je teveel gaat nadenken, gaat het mis.”
Bij de training van de nationale selectie in Helvoirt staat Wijler te schieten naast Rick van der Ven en Sjef van den Berg, de nummers 4 van de Spelen van respectievelijk Londen 2012 en Rio 2016. De ene na de andere pijl vliegt in de ’10’. Ze zijn teamgenoten én concurrenten van elkaar. Samen met de aanstormende talenten Jan van Tongeren en Gijs Broeksma strijden ze om de drie beschikbare plekken in de olympische selectie. Een ,,dream team”, zo noemt bondscoach Ron van der Hoff zijn groep.
Bij de komende WK in juni voor eigen publiek in Den Bosch kan Oranje zich als team plaatsen voor de Spelen van volgend jaar in Tokio. Drie schutters mogen daar meedoen. Zowel in de landenwedstrijd als individueel gaat Wijler voor niets minder dan goud. ,,Ik moet en zal wereldkampioen worden in Den Bosch.” Wietse van Alten is nog altijd de enige Nederlandse handboogschutter die een medaille pakte op de Spelen, brons bij Sydney 2000. Van der Ven en Van den Berg waren er in Londen en Rio dichtbij. ,,Maar drie keer is scheepsrecht hè, dan moet ik het maar doen”, zegt Wijler met een brede grijns.