Ireen Wüst heeft bij de WK afstanden in Salt Lake City voor de vijfde keer goud veroverd op de 1500 meter. De vijfvoudig olympisch schaatskampioene zegevierde in een tijd van 1.50,92. De Russin Evgeniia Lalenkova pakte zilver met 1.51,13. Haar landgenote Elizaveta Kazelina eindigde als derde in 1.51,41.
Wüst pakte haar eerste wereldtitel op de schaatsmijl in 2007, eveneens in Salt Lake City. Daarna was ze op de 1500 meter ook de beste van de wereld in 2011, 2013 en 2019.
Wüst mikte zondag naast titelprolongatie ook op een wereldrecord. De mondiale toptijd van de Japanse Miho Takagi (1.49,83, vorig jaar gereden in Salt Lake City) bleef echter buiten bereik. Daardoor wacht Wüst in haar unieke carrière nog wel altijd op haar eerste wereldrecord.
Takagi kwam op de Utah Olympic Oval niet verder dan de vierde plek (1.51,58). Nederlands kampioene Melissa Wijfje reed in de laatste rit de vijfde tijd (1.51,78). Joy Beune finishte in de eerste rit in 1.53,11 en daarmee belandde ze op de tiende plaats.
Wüst maakte eerder tijdens de WK al een prima indruk op de ploegachtervolging (zilver) en 1000 meter (vierde in dik persoonlijk record). Het wereldrecord op de schaatsmijl bleek echter voor de olympisch, wereld- en Europees kampioene te hoog gegrepen. “Ik heb zó naar deze dag toe geleefd”, liet Wüst bij de NOS weten. “Het is heel jammer dat de omstandigheden nu niet zo goed waren als vorig jaar. Het was nu veel zwaarder.”
Wüst reed in 2019 tijdens de wereldbekerfinale in Salt Lake City, als tegenstander van de supersnelle Takagi, een Nederlands record van 1.50,70. “Daar zit ik nu uiteindelijk maar 0,2 seconde boven. Ik reed ook beter dan vorig jaar, maar de omstandigheden zaten tegen. Ik had een heel dubbel gevoel voor de start. Ik wilde heel graag, had ook veel zelfvertrouwen, maar was ook heel zenuwachtig. Ik vloog er hard in en elke slag was raak, maar besefte daarna al snel dat een wereldrecord heel moeilijk zou worden.”
Na Wüst, die voor de veertiende keer bij dit toernooi WK-goud veroverde, kwamen nog twee ritten. “De ontlading was toch wel groot toen bleek dat mijn tijd voldoende was voor goud. Er stond heel veel spanning op. Natuurlijk, ik had dat wereldrecord graag gereden, maar het maakt eigenlijk niet zoveel uit. Uiteindelijk tellen toch de titels.”