Bandoneonist en componist maakt vanaf donderdag met zijn ensemble weer een tournee langs diverse Nederlandse theaters. De groep die hij oprichtte toen hij dertig was, bestaat in 2018 dertig jaar. Langer gaat het niet worden, want Kraayenhof gaat na de tour verder met alleen zijn pianist of in zijn eentje bij orkesten.
Het rondreizen met tien mensen onder wie zes musici is economisch niet goed haalbaar meer, vertelt hij. ,,En we willen kwaliteit.” Dus komt er een eind aan het ensemble dat bekend werd onder de naam Sexteto Canyengue.
,,De wereldmuziek is stervende”, aldus de man die in 2002 in één klap beroemd werd door zijn vertolking van Adiós Nonino (Vaarwel vadertje) van Astor Piazzolla tijdens de kerkelijke inzegening van het huwelijk van Willem-Alexander met Máxima. ,,Zo is bijvoorbeeld Radio 6 er niet meer.” Er is veel minder steun van beleidsmakers, aldus Kraayenhof. ,,En misschien verschuift de muziekinteresse ook wel”. Hij maakt zich zorgen om het muziekonderwijs in ons land, dat er volgens hem te bekaaid afkomt, terwijl dat zo goed is voor de (smaak)ontwikkeling van een kind. ,,Het is wetenschappelijk bewezen. Laat je een kind Bach luisteren, dan is dat ook goed voor zijn wiskunde.”
Niet dat de tournee, ’30! Bevlogen tangojaren’, die donderdag in Den Haag begint, een treurig afscheid wordt. ,,Het is ook een mooi moment. We hebben de dertig jaar volgespeeld en het waren fantastische jaren.” Hij laat veel nieuw werk horen. Hij houdt zich vooral met tango bezig, maar haalt zijn inspiratie overal vandaan. Zo heeft hij ‘Mercy’ geschreven, want ,,dat roep ik bij mijn Chinese masseur”. Nieuw is ook ‘Cry enough’ van zijn pianist Juan Pablo Dobal: ,,Dat hoor je ook als je Kraayenhof snel op zijn Engels uitspreekt”, lacht hij.
Kraayenhof maakte ook een nieuwe cd, waar hij erg content mee is: ’30! Passionate tango years’.