Chris Froome is deze week terug in Utrecht voor de start van de Ronde van Spanje. De viervoudig Tourwinnaar vertelde woensdag alleen maar mooie herinneringen te hebben aan de Domstad, waar de Tour de France in 2015 van start ging met een individuele tijdrit. “De mensen waren zeer betrokken. Ik hoop dat we met de Vuelta hetzelfde mogen ervaren”, vertelde de inmiddels 37-jarige Brit, die na een ongeval in 2019 nooit meer de oude werd.
Het was op een snikhete dag in juli dat Froome in Utrecht aan zijn vijfde Tour de France begon. Hij had er al een gewonnen en was het jaar ervoor na een val op Noord-Franse kasseien uitgevallen. Het was tijd voor revanche, al bleek dat nog niet op de openingsdag waar hij 50 seconden toegaf op winnaar Rohan Dennis en 39e werd. “Ik herinner me vooral het enthousiasme langs de kant. Het gaf ook aan hoe belangrijk het is dat een koers zoals de Tour of de Vuelta ook eens buiten Frankrijk of Spanje komt. Het was ‘cool’, ik heb alleen maar mooie herinneringen.”
Froome won dat jaar de Tour, erna volgden nog twee eindzeges. Maar een val in het Critérium du Dauphiné in 2019 veranderde de Brit in een lang revaliderend atleet die nooit meer zijn niveau haalde. In de afgelopen Tour kwam hij als renner van Israel – Premier Tech er nog het dichtste bij met een hoofdrol in de rit naar Alpe d’Huez. Het einde van de Tour haalde hij door een coronabesmetting niet.
“Dat was jammer want we hadden niet alleen met de ploeg dankzij twee ritzeges een goede Tour. Voor mij persoonlijk was het ook fijn dat ik steeds beter in vorm kwam. Helaas werd ik een van de vele renners die door Covid-19 werd uitgeschakeld. Ik heb er ook flink wat last van gehad, had zeker tien dagen alle symptomen en eenmaal weer op de fiets merkte ik dat ik geen zware trainingen aankon.”
Tevreden is hij over de afgelopen anderhalve week. “Nu hoop ik de eerste week zo goed mogelijk door te komen en dan op te bouwen naar de laatste week.” Voor het klassement maakt Froome zich inmiddels geen illusies meer. Zijn ploeg heeft de Canadees Michael Woods als kopman. “Ik zal hem zo goed mogelijk helpen maar er zijn wel een of twee bergritten waar ik misschien voor mijn eigen kans kan gaan.”
De Vuelta heeft een speciaal plekje in zijn hart. Zijn eindzege in 2011 betekende de doorbraak van de toen 26-jarige Brit. “Ik heb altijd van deze koers gehouden, vooral vanwege de vele bergetappes. Bovendien verreden in warm weer. Dat ligt me.”