Columniste en schrijfster Aaf Brandt Corstius is net zoals vele andere Amsterdammers geraakt door het slechte nieuws wat burgemeester Eberhard van der Laan naar buiten heeft gebracht.
Corstius klom in de pen en schreef een column voor de Volkskrant, waarmee ze Amsterdam in het hart raakt.
Exact wat een burgemeester moet zijn, dat is van der Laan in de ogen van Corstius. “Ik kwam onlangs een man op straat tegen, geen opa, maar duidelijk een vader op leeftijd”, schrijft ze. “Hij slofte achter twee van zijn kinderen aan met een vaak opnieuw gebruikte Albert Heijntas. Het was de burgemeester. Het bepaalde mijn beeld van Eberhard van der Laan. Het nam me voor hem in.”
“Ik besefte dat een burgemeester precies dat moest zijn; iemand die weet hoe het is om een gezin in de stad te hebben, iemand die zich daadwerkelijk door die stad voort beweegt en iemand die niet te beroerd is om een zware, oude Albert Heijntas met zich mee te torsen.”
God, Allah of het Antoni van Leeuwenhoek
Burgemeester van der Laan verkondigde onlangs ernstig ziek te zijn. Na dit bericht verscheen er een brok in de keel van de columniste, en al helemaal na de vele reacties van Amsterdammers. “Ik las alleen maar aardige reacties. Van aardige mensen. Lieve Amsterdammers. Ze bestaan gewoon. Ze schreven dat ze hoopten dat God, Allah of anders de artsen van het Antoni van Leeuwenhoek goed voor Van der Laan zouden zorgen. Er gebeurde iets met me wat ik nog nooit eerder heb meegemaakt tijdens het lezen van reacties op internet. Als ik reacties lees, word ik bijna altijd kwaad of geërgerd, maar nu liepen de tranen over mijn wangen.”