Ze is net terug uit New York, waar Sahar Afzal (22) de grootste jaarlijkse conferentie over vrouwenrechten heeft bijgewoond, ‘Commission on the Status of Women’. Naast haar studie is Sahar werkzaam als secretaris in het bestuur van UN Women Nederland en zet ze zich al jaren in voor de rechten van anderen. Eerst waren dit jongeren en nu zijn dit vrouwen. “Ik vind dat we vrouwenrechten voor lief nemen.”
Voordat Sahar bestuurslid werd van UN Women Nederland is ze twee jaar lang een van de twee VN jongerenvertegenwoordigers geweest. “Ik zag de vacature voorbij komen toen ik net klaar was met mijn middelbare school. Ik was 18 en dacht: ‘dit gaat nooit lukken, dat komt later wel’. Maar ik mocht op gesprek komen. Zo’n traject duurt twee maanden, waarbij ik campagne heb moeten voeren voor mezelf. Ik moest duizenden stemmen binnenhalen. Ik heb de functie gekregen, die ik naast mijn studie internationale betrekkingen heb gedaan.”
VN jongerenvertegenwoordiger
In de speciale functie van VN jongerenvertegenwoordiger behartig je de belangen van Nederlandse jongeren op internationaal niveau. Sahar sprak in die twee jaar veel met jongeren, ging naar scholen toe, gaf informatieve presentaties over wat de VN is en doet en ging in gesprek met jongeren over kinderrechten, radicalisering en vluchtelingenproblematiek. “Ik mocht twee keer per jaar naar New York om conferentie bij te wonen, maar ik ben ook in Tunesië en Senegal geweest om over veiligheid te praten.”
Na die twee jaar werd Sahar gevraagd voor het bestuur van UN Women Nederland. “Dat was best overweldigend. Eerst was ik alleen maar bezig met jongeren en toen moest ik opeens werken met mensen die twee keer zo oud waren als ik. Het doel van UN Women Nederland is om geld binnen te halen. Wij doen aan fondsenwerving, waarvan de opbreng naar internationale projecten gaat.”
Eerst lag Sahar haar focus op het creëren van bewustwording onder jongeren en nu dus op het binnenhalen van geld voor vrouwen wereldwijd. En dan mag Sahar ook weer naar New York, waar ze dit keer samen met minister van Engelshoven was. UN Women Nederland is daar aanwezig als een van de vele maatschappelijke organisaties, die een waakhond functie hebben. “Wij zorgen ervoor dat de Nederlandse delegatie, onder leiding van de minister, wel de juiste dingen zegt tijdens onderhandelingen. Dit jaar waren bijvoorbeeld toegankelijkheid voor vrouwen in het openbaar vervoer en pensioenen voor vrouwen de onderwerpen.”
De emancipatie staat stil
Er is volgens Sahar op het gebied van vrouwenrechten nog een boel werk te doen, ook in Nederland. “We hebben nog steeds de gender pay gap en veel vrouwen werken in deeltijd banen wat hun economisch afhankelijk maakt van hun man. In Nederland is maar liefst 50 procent van de vrouwen economisch afhankelijk van bijvoorbeeld hun man. De politieke participatie van vrouwen is afgenomen. 21 jaar geleden zaten er meer vrouwen in de Tweede Kamer dan nu. We gaan niet echt vooruit; de emancipatie staat stil. Als we naar armoede kijken, zien we al snel het beeld van een alleenstaande vrouw met kinderen.”
Sahar hoopt dat als ze ooit een dochter krijgt, de wereld er anders uitziet. “Waar ik moeite mee heb, is de overtuiging dat als je als vrouw maar hard genoeg werkt, dat je er wel komt. Maar er zijn zoveel processen die het lastig maken, waardoor je bijvoorbeeld toch makkelijker thuis bij je kinderen blijft. Er zijn veel factoren waar je als vrouw tegen moet vechten om op een bepaalde plek te komen, waar mannen geen last van hebben. Wat dat betreft vind ik de premier van Nieuw Zeeland een mooi rolmodel. Daar zouden er meer van mogen zijn. Na de Christchurch mosque shootings van 15 maart kreeg ze internationaal veel lof voor haar optreden.”