Haar man was super gezond, hij had 101 kunnen worden, aldus weduwe Myriam van de Lagemaat. Samen hadden ze drie dochters. Arjan maakte in 2017 een einde aan zijn leven, na twaalf jaar lang antidepressiva, rustgever en slaappil te hebben geslikt. “Hij heeft vol vertrouwen al die pillen geslikt op advies van de huisarts. “Ja, hij had een burn-out, maar hij had nooit deze pillen moeten krijgen, en al helemaal niet zonder begeleiding en waarschuwing.”
Het is nu twee jaar geleden, maar zo voelt het voor Myriam niet. Al die tijd is ze bezig geweest om onderzoek te doen naar de zelfmoord van haar man en de bijwerkingen van de pillen die hij heeft geslikt. “Het gaat slecht met me, maar ik ga door.” Myriam wil weten waarom haar man nooit is gemonitord, en zij als gezin nooit is gewaarschuwd. “Wij zitten al twee jaar in de shit, terwijl die artsen vrolijk verder gaan met hun leven. Maar zij delen die pillen uit, constant op herhaling, en waarschuwen niet. Ook niet als in dit geval Arjan aangeeft dat hij niet kan slapen en rusteloos is. Er wordt gezegd dat je je arts moet waarschuwen als het niet goed gaat en dat heeft hij gedaan, tot twee keer toe in de week voordat hij zelfmoord heeft gepleegd. Ze hebben daar niets mee gedaan, behalve een pil geven.”
Stressvolle baan
In 2005 had Arjan een behoorlijk stressvolle baan. Myriam had voorgesteld of hij niet een keer met iemand moest praten. Een collega had hem aangeraden om medicijnen te gaan slikken. “Zijn moeder kon nooit slapen en nam altijd een slaappilletje. Het zat een beetje in zijn opvoeding, zo van neem maar een pilletje. Veel mensen gaan naar een arts, krijgen een pil en vragen zich verder niet af wat zo’n pil doet en wat de bijwerkingen zijn. We hebben een groot vertrouwen in artsen.”
Myriam vermoedt dat Arjan in 2005 een burn-out had. Hij nam ontslag en ging naar een psychiater. “Hij heeft zeven gesprekken gehad, toen was het klaar en kreeg hij venlafaxine. Het leek toen heel goed met hem te gaan, maar dit kwam ook omdat hij zijn baan had opgezegd. Hij werd wel een stuk dikker door de pillen. Ik heb nog een collega van hem gesproken toen om te vragen hoe het was om voor dat bedrijf te werken. Het was geen gezonde plek. We hadden al een eigen bedrijf en Arjan is daar helemaal voor gegaan.”
“Hij kreeg het advies om door te gaan”
Arjan vertelde niet veel over zijn medicijngebruik, maar inmiddels heeft Myriam wel alle rapporten in bezit. “Hierin praten ze over depressie en uiteindelijk een angststoornis. Hij heeft 12 jaar pillen geslikt en twee keer aangegeven dat hij graag wilde stoppen. Hij kreeg het advies om door te gaan. Hij kon niet slapen. Dit was de grootste bijwerking van venlafaxine: slapeloosheid. Maar hij checkte ook deuren of ze wel dicht waren, checkte of het gas uit was en bewoog de klink van de garagedeur telkens op en neer. Dat obsessieve bleef hij houden.”
Hij kwam in die tijd op Myriam vrij vlak over, veroorzaakt door die pillen, en hij zat in zijn eigen wereld. “Achteraf denk ik: hij was echt met zichzelf bezig. We hebben drie kinderen en hij heeft altijd zijn ding kunnen doen. Ik zorgde voor de kinderen. Ik heb er niet naar om gekeken wat hij allemaal slikte. Het was een hele drukke periode, met de kinderen, twee crisissen, we hadden andere ritmes en als ons eigen bedrijf slechter ging, werkte ik buiten de deur. Ik heb ook dingen over het hoofd gezien.”
“Er was geen enkele reden om zoiets te doen”
Myriam heeft hem gevonden op 30 juni 2017. “Hij was heel erg geïrriteerd en wilde dat ik met mijn werk ging stoppen. Hij heeft wel gezegd dat hij zich slecht voelde. Hij is in die laatste week twee keer naar de huisarts gegaan, twee verschillende, om te praten over zijn slapeloosheid. Ik was daar niet bij. Nadat hij zelfmoord had gepleegd, dacht ik: dit klopt niet, dit is niets voor Arjan. Je hebt drie dochters, je ziet er hartstikke goed uit, je bent verder gezond, je sport drie keer per week. In mijn ogen had hij alles. Hij was goed in zijn baan, kon goed ontwerpen. Er was geen enkele reden om zoiets te doen.”
Achteraf heeft zij in de artsenreportage gelezen, dat Arjan zelf aangaf dat hij enkele dagen is gestopt met Venlafaxine. “Ik ben naar de apotheek gegaan om erachter te komen wat hij allemaal slikte. Ik weet zeker dat Arjan niet op de hoogte was van de gevaren van zomaar stoppen. Dat is namelijk een ramp en daar kan je zelfmoordneigingen van krijgen. Hij had het zijn tweede huisarts wel verteld. Ik ben erachter gekomen dat de huisarts informatie achterwege heeft gelaten. Als vrouw van mag je niets inzien. Ik heb geen antwoorden op mijn vragen gekregen en mocht niks weten. Ik ben en word echt mateloos voor de gek gehouden.”
“Hij wist de gevaren niet, niemand heeft hem dat verteld”
Mensen moeten op de hoogte gebracht worden van de bijwerkingen van deze pillen vindt Myriam. “1 op de 3 mensen leest nooit een bijsluiter. Ik ben van mening dat mijn man zijn zelfmoord is opgewekt door de antidepressiva. Ik ken hem dertig jaar. Er was niet zoveel met hem aan de hand. Hij wist de gevaren niet, niemand heeft hem dat verteld. Arjan liep niet alleen gevaar, maar wij als gezin ook. Je moet de omgeving op de hoogte brengen.”
Onlangs is Myriam door haar rug gegaan. “Mijn nieuwe huisarts heeft antidepressiva voorgeschreven. Weet je dat je twee keer meer kans hebt op een hersenbloeding op mijn leeftijd als je dat slikt? Ik heb uiteraard geweigerd. Ik ben toch niet achterlijk? Maar zo makkelijk gaat het dus. Het probleem is dat mensen die antidepressiva slikken eraan verslaafd zijn. Je kan niet zomaar stoppen, al helemaal niet als je het al jaren slikt. Er zijn alternatieven genoeg en in de meeste gevallen zijn die pillen niet nodig. Ik zou willen dat we teruggaan in de tijd en onderzoek gaan doen naar mensen die zelfmoord hebben gepleegd. Ik denk dat we tot vervelende conclusies gaan komen.”
Lees ook: