Van kleins af aan is activist en kunstenaar Sioejeng Tsao met creativiteit en tekenen bezig. Van huis uit heeft ze meegekregen dat ze voor zichzelf moet opkomen en haar stem mag laten horen tegen onrecht, mede doordat haar ouders veel met racisme en discriminatie te maken hebben gehad. En nog steeds.
Ze is in de Bijlmer geboren, waar veel racisme tegen Aziaten was. Zowel Sioejeng als haar ouders zijn op straat uitgescholden en ook nu, met het corona virus, ondervindt ze de impact. “Je groeit op met het gevoel dat je anders bent dan je zou willen. Het is niet normaal als je je schaamt over waar je vandaan komt. Vanuit dit gevoel is mijn kunst begonnen. Het valt mij op dat vooral witte Nederlandse mannen worden geprezen om hun kunst, en vrouwen minder, al helemaal gekleurde vrouwen. Ik wil met mijn kunst een statement maken, namelijk dat de multi-cultuur die Nederland rijk is, veel meer gezien mag worden.”
Haar activisme is terug te vinden in haar kunst, voornamelijk cartoons, waarin de vrouwelijke identiteit centraal staat. Hierin spreekt ze zich uit tegen onrecht. Daarnaast is Sioejeng met haar activisme actief op Instagram. “Het gaat om de onderdrukking van minderheidsgroepen in Nederland. Hier valt de LHBT community ook onder, waar ik zelf onderdeel van uitmaak. Ik ben biseksueel. In mijn cartoons staat één vrouwelijk karakter centraal, dat mij representeert. Met mijn cartoons kaart ik maatschappelijke problemen op een kleurrijke manier aan.”
Waarom doe je wat je doet?
“Ik denk dat kunst een universele taal is waarbij je zonder woorden een boodschap kan overbrengen. Het is een bepaalde frustratie en observatie die ik kan omzetten in kunst, waardoor ik met mijn boodschap mensen bewust kan maken van maatschappelijke problemen die niet voldoende aandacht krijgen. Dit zijn onderwerpen als zelfacceptatie, vrouw zijn in de breedste zin van het woord, onderdrukking, onrecht jegens minderheidsgroepen. Het is een proces waardoor ik mezelf beter leer kennen en ook meer zelfliefde ontwikkel. Voordat ik met kunst begon, had ik minder zelfliefde. Door mijn kunst gaan er deuren open, zoals dat ik nu meer opensta voor open relaties. Ik ben gaan inzien hoe gebrainwashed we zijn door het schoonheidsideaal en hoe ongezond dit is. Ik ben veel meer in vormen gaan tekenen en gebruik andere kleuren in plaats van alleen wit, zodat iedereen zich met mijn cartoons kan identificeren.”
Waarom sta je in de ochtend op?
“Ik heb denk ik altijd een drang gehad om te vechten tegen onrecht. Sinds ik het gevoel heb dat ik hierin een verandering kan brengen, voel ik me elke dag weer verantwoordelijk en vol energie om mijn stem te gebruiken. Hierdoor kies ik wel een moeilijker leven, want ik ga tegen de mainstream in. Dan neem je een zwaardere taak op je.”
Hoe is het nu met je?
“Ik houd me momenteel bezig met de polarisatie in Nederland. Het is belangrijk dat we bruggen bouwen. Uiteindelijk willen we allemaal liefde, waardering en respect. Ik werk aan meer acceptatie voor alle minderheidsgroepen in Nederland. Via mijn Instagram account en via mijn stories schud ik mensen wakker. Ik deel artikelen waardoor mensen uit hun bubbel komen, zoals nu over het corona virus. Wij hebben niks met dat virus te maken, dus je kan die ziekte niet aan ons linken. Zie ons voor wie we zijn. We zijn niet het virus, we staan daar los van. Zie ons als Nederlanders.”
Hoe zorg je goed voor jezelf als kunstenaar?
“Mijn brein werkt vaak pas in de nacht, dus regelmatig werk ik ’s nachts. Ik heb een atelier dat 24/7 open is. Mijn yoga lessen en meditatie zijn belangrijk, ik probeer dat elke dag te doen. En verder probeer ik zoveel mogelijk te schrijven. In mijn kunst kan ik rust vinden voor mijn activisme en al mijn frustraties. Alles wat ik wil vertellen, probeer ik te verwerken via beeld.”
Welke wijze les heb je recent geleerd en van wie?
“Pak je rust en dat ik niet vergeet dat ik een creator ben. Die rust heb ik echt nodig, omdat ik constant aan sta, overal bij wil zijn en mensen wil onderwijzen. Ik voel me soms te verantwoordelijk, waardoor ik te weinig mijn rust pak. Ik pak continu mijn telefoon en ren alle kanten op. Ik begrijp dus wel dat mensen dit tegen me zeggen.”
Wat kunnen wij van jou leren?
“Wat ik het belangrijkste vind, is dat ik een mate van zelfliefde heb, waardoor ik niet meer constant kijk naar anderen met een bepaalde jaloezie, maar met de vraag: wat kan ik van de ander leren? Dat heeft voor mij deuren geopend. Ik sta open voor nieuwe kennis en ervaringen.”
Wat waardeer je aan jezelf?
“Dat ik altijd het goede zie in mensen en van iets vervelends iets moois kan maken. Ik put kracht uit duistere ervaringen en zet deze om in iets positiefs.”
Stel, je mag een mentor uitkiezen. Wie zou dat zijn en waarom?
“De kunstenaar en activist Frida Kahlo, Zij leefde aan het begin van de 20ste eeuw en leefde in de schaduw van haar geliefde. Zij heeft heel veel meegemaakt en heeft door een ongeluk een deel van haar leven op bed gelegen. Hierdoor heeft ze ook geen kinderen kunnen krijgen. Ze heeft tegen veel schenen getrapt en stond altijd heel dicht in verbinding met haar eigen Mexicaanse roots. Ik respecteer haar, omdat er weinig gekleurde rolmodellen zijn. Ik denk dat ik veel van haar zou kunnen leren.”
Welke quote zou je op een T-shirt laten zetten?
“Love is love. De essentie van het leven is liefde. Zonder liefde kan je geen bruggen bouwen.”
Wat zou je nog willen ervaren?
“Nog heel veel. Ik zou wel een keer in het buitenland willen wonen, puur om de ervaring. Ik zou ook nog wel met een commercieel merk willen samenwerken. En ik zou het vet vinden om in Azië te wonen, misschien wel in China. Ik ben twee keer terug geweest, met mijn ouders, maar ik was toen niet zo geïnteresseerd. Dat is nu anders. Ik zou het nu bijzonder vinden om terug te gaan naar mijn moederland.”