Van jongs af aan is Bibi Wielinga (18) altijd wel een beetje brutaal geweest. Ze heeft twee grote broers en daar moest ze mee dealen. In haar geval deed ze dit met woorden. Op de middelbare school zat ze in de debatgroep, wat later sloot ze zich aan bij jong D66, maar daar voelde ze zich niet serieus genomen. Toen ze zestien was meldde ze zich aan bij de politieke partij Volt, waarvoor ze nu zesde op de kandidatenlijst staat voor de Tweede Kamerverkiezingen in maart.
Toen ze in de debatgroep zat, kwam ze erachter dat hier een beroep achter zit en dat je van betekenis kan zijn met de woorden die je uitspreekt en de speeches die je geeft. “Ik heb ook nog in de selectie van het Nederlands debatteam gezeten en dat vond ik heel leuk. Daar was ik goed in. Toen ik naar jong D66 ging, was het idee dat je het kinderzwembad ingaat en dat ze je daar laten rondtrappelen. Na tien jaar mag je zwemmen met de volwassenen. Uiteindelijk word je dus niet echt serieus genomen, terwijl er allemaal gemotiveerde jongeren met potentie rondlopen.”
Volt wil dat iedereen serieus genomen wordt
En toen kwam haar moeder Volt op het internet tegen en vond ze dat iets voor Bibi. En dat klopte. “Ik kon me vinden in hun progressieve en feministische gedachtegoed en hun idealen.” Toen bleek dat ze ook nog Europees waren en dat het geen jongerenpartij is, wist Bibi: dit is het. Volt wil dat iedereen serieus genomen wordt en dat er meer naar jongeren geluisterd wordt. Ze wilde actief lid worden en kreeg toen een belletje van Reinier van Lanschot, president van Volt Nederland. “Dat vond ik super cool. Ik vertelde hem dat ik wel wat verantwoordelijkheid wilde. Hij heeft me toen meteen voor een groep gezet. Ik moest zeggen waar Volt voor staat.”
Inmiddels is Volt heel hard gegroeid en heeft Bibi steeds meer verantwoordelijkheid gekregen. “Vorig jaar was ik kandidaat voor de Europese verkiezingen, toen zat ik nog in de vijfde klas. Dat was lastig te combineren en daarom waren mijn cijfers ook niet geweldig. Nu ben ik kandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen en ben ik me daarop aan het voorbereiden. Ik heb inmiddels mijn VWO diploma gehaald en ben begonnen met een studie. Ik besteed nu rond de 10 a 15 uur per week aan Volt, maar richting december zal dit fulltime zijn. Ik heb nog niet nagedacht over hoe ik dat ga doen. Of ik mezelf in de Kamer zie? Zeker, ik heb er alle vertrouwen in. De vraag is alleen of het al volgend jaar gebeurt.”
Waarom sta je in de ochtend op en doe je wat je doet?
“Omdat iemand het voor mijn generatie moet doen. Als het niet wordt gedaan, hebben we straks met z’n allen een super groot probleem. Onze generatie staat voor unieke problemen die onze voorouders nooit hebben meegemaakt, zoals klimaatverandering. De coronacrisis is ook een product van hoe wij nu omgaan met dieren en het gebrek aan respect voor onze omgeving en natuur. Voor onze generatie is dit een van de eerste crisissen die we meemaken. Rutte zei aan het begin van dit jaar dat dit onze grootste crisis zal zijn die we ooit zullen meemaken. Dat is complete onzin. Iemand van mijn generatie moet ons vertegenwoordigen en ik wil graag een van die iemanden zijn.”
Hoe ziet jouw ochtendroutine eruit?
“Nu is het een beetje een chaos, omdat ik gisteravond naar een feestje ben geweest. Dan is het opstaan zwaarder. Normaliter wil ik om half 8 wakker worden, dan mediteer ik een half uur, dat maakt me rustig, en dan wandel ik met mijn hond. En dan ga ik aan de studie. Ik drink meestal een kopje koffie, vandaag zijn dat er twee, en dan eet ik een banaan ofzo.”
Wat houd je momenteel bezig?
“Ik moet over een uur een essay inleveren en daar ben ik nog niet zo erg mee begonnen. Dus dat houdt mij echt heel erg bezig. En verder het verhaal dat wij in het begin van 2021 al een vaccin zullen hebben en dat de NOS zegt dat de overheid afspraken aan het maken is met leveranciers. In hoeverre kunnen we zo’n vaccin vertrouwen, dat houdt me bezig. Wat betekent dit voor onze toekomst? Met andere medicijnen duurt het jaren voordat ze getest zijn. Wat zit er in een vaccin dat nog geen jaar is getest?”
Hoe zorg je goed voor jezelf als partijlid en student?
“Ik ga in bad, dat vind ik heel fijn, want dat brengt me tot rust. En af en toe ga ik met mijn vader naar ons familiehuis in Brabant. Daar is het gewoon doodstil en het is een fijne afwisseling met de stad. Verder doe ik aan wielrennen, maar dat is meer de competitieve kant in mij. Dan ga ik heel hard fietsen met hele hard muziek op. Soms ga ik naar de sportschool, maar ik ben niet zo gedisciplineerd.”
Welke wijze les heb je geleerd?
“Volwassen worden is doorhebben dat het leven geen rozengeur en manenschijn is, maar dat maakt de echte ervaringen wel meer waardevol. In het begin tijdens de Europese verkiezingen merkte ik dat mensen zichzelf expert noemen en dat er tien mensen binnen datzelfde gebied zichzelf als expert claimen en allemaal precies het tegenovergestelde vertellen. Ze weten allemaal heel zeker dat ze het bij het juiste eind hebben. Wat ik hiervan geleerd heb, is dat mensen niet altijd zijn wie ze zeggen dat ze zijn. Daarna overleed mijn oma en de moeder van mijn beste vriendin. En dan komt er zo’n opeenstapeling van gebeurtenissen waarvan ik dacht: wacht eens even, we zijn nu echt de speeltuin uit. Er gebeuren heel veel nare dingen in het leven, maar als ik met mijn vrienden ben en even stilsta bij wat er gebeurt, dan merk ik hoe waardevol het leven is, juist omdat het niet altijd lief, geweldig en schattig is.”
Wat breng jij aan de wereld?
“Ik hoop een beetje meer zelfvertrouwen. Ik heb het boek ‘De meeste mensen deugen’ gelezen. Wat ik daaruit geleerd heb, is dat als we allemaal wat meer in onszelf en elkaar geloven, we een veel betere wereld met elkaar kunnen neerzetten dan we nu doen.”
Wat waardeer je aan jezelf?
“Dat ik mensen goed over zichzelf laat voelen. Ik spreek mijn waardering niet heel vaak uit, maar als ik het doe, meen ik het ook echt. Dat is dan ook te horen. En ik waardeer dat ik mezelf niet zo makkelijk laat tegenhouden. Ik heb eindeloos te horen gekregen dat ik veel te jong ben om de Tweede Kamer in te gaan, maar dat heeft me nooit tegengehouden om het op z’n minst te proberen. Mijn ouders zijn super ondersteunend in alles wat ik doe. Tijdens school zijn ze er altijd actief voor me geweest. Topsporters hoeven de helft van de tijd niet naar school zodat ze kunnen sporten. Ik wilde de politiek in, maar voor debatteren mocht ik geen vrij van school. Dan kwamen mijn ouders wel met me mee naar de rector om daar een goed gesprek over te voeren.”
Stel, je mag een mentor uitkiezen. Wie zou dat zijn en waarom?
“Ruth Bader Ginsburg, zij is de enige vrouwelijke supreme court judge in Amerika. Ik vind haar sowieso ongelofelijk cool. Ze betekent heel veel voor vrouwen, vooral omdat ze een rechter is. Ze heeft aandacht voor detail en heeft een eindeloos geduld om te leren en om telkens weer kleine gaatjes in de wet te vinden, waardoor er wat meer gelijkheid is tussen mannen en vrouwen. Zij heeft echt passie voor wat ze doet.”
Welk vak heb je gemist op school?
“Ik heb ongelofelijk veel vakken gemist op school. Mijn laatste jaar was één grote geitenkaas. Ik ben een keer blijven zitten, dus in mijn laatste jaar had ik er al zes jaar school opzitten. Ik was helemaal klaar met in de klas zitten en zag het nut er niet van in. Ik ging alleen naar geschiedenis en filosofie. De theoriën van filosofie en vooral de politiek van geschiedenis spraken mij genoeg aan om nog voor naar school te komen, de rest kon ik mijn aandacht niet bij houden.”
Stel, vanavond is je laatste avondmaal. Wat zou je willen eten, met wie en waar zou je het over willen hebben?
“Ik zou met mijn ouders eten. Mijn vriendinnen worden heel boos als ze dit lezen, maar ik zou graag chevre chaud salade met honing en walnoten eten. Ik vind dat ontzettend lekker, maar zij vinden dit vast geen goed antwoord. Kan ik een keer iets heel speciaals kiezen en dan doe ik het niet. Ik wil er dan wel hele goede witte wijn bij. Ik zou het hebben over hun leven, hun gelukkigste momenten en hoe het is om kinderen te hebben.”