Nederlanders om in de gaten te houden: mede-initiatiefnemer Stichting Bretels Femke Westerhof

Femke Westerhof
Femke Westerhof
Foto: Manouk Rijper

Samen met haar zussen Nicky en Suzanne is Femke Westerhof initiatiefnemer van Stichting Bretels; een initiatief waarmee ze jonge gezinnen ondersteunen die een ouder gaan verliezen of hebben verloren. Hun eigen moeder overleed in 2004 op 46-jarige leeftijd, Femke was toen veertien jaar oud. Ze kwamen er al snel achter dat er geen laagdrempelige ondersteuning was voor gezinnen in soortgelijke situaties. Alle drie hebben ze op hun eigen manier iets gemist in die tijd, een plek om te delen en praten, en dat is precies wat ze anderen nu wél bieden.

We waren hartstikke jong toen mijn moeder overleed, en zij was ook veel te jong, aldus Femke. “Je gaat in een overlevingsmodus en later als je je verdriet een plek kan geven, merk je dat je iets hebt gemist. Je heb wel rouwtherapie, maar soms is dat niet nodig. Je wilt gewoon met mensen praten die hetzelfde hebben meegemaakt.” Toen ze alle drie met hun beide benen weer op de grond stonden, en het scherpe randje van het verdriet eraf was, kwam het idee om samen van betekenis te zijn voor andere gezinnen.

Het leven lief hebben

Van hun moeder hebben de zusjes meegekregen het leven lief te hebben. “Toen onze moeder in 2002 te horen kreeg dat de kanker was uitgezaaid naar haar hersenen en longen, heeft ze nog anderhalf jaar geleefd. Dat was een mega intense tijd. We hebben de volledige verzorging als gezin gedaan. Mijn vader was altijd de man in pak met het koffertje, en nu deed hij alles voor zijn vrouw en zijn dochters. We hebben het echt met elkaar gedaan. Mijn moeder zei altijd: kop op en schouders eronder, het leven is te mooi om het niet volledig vast te grijpen. Haar levenslust en liefde voor het leven vormen de basis voor de stichting.”

Stichting Bretels hebben ze in 2016 opgericht, Femke was toen 27 jaar en woonde voor haar werk in Londen. Ze is voor de stichting weer in Nederland gaan wonen. “We hebben alle drie een commerciële baan en wilden graag daarnaast iets anders doen, iets teruggeven. Wat we doen is tweeledig: we organiseren maandelijkse bijeenkomsten voor kinderen van wie een ouder is overleden of van wie een ouder gaat overlijden. Zo zijn we afgelopen zondag op pad gegaan naar een kinderboerderij met twintig kinderen. Er is dan alle tijd om in gesprek te gaan. Daarnaast organiseren we bijeenkomsten voor volwassenen. Dit is voor de overgebleven ouders. Twee keer per jaar doen we ook nog familiedagen en we bieden individuele ondersteuning. Dit gaat op basis van de behoefte die leeft bij een gezin. Wat is de hulpvraag? Dit kan van alles zijn.”

Waarom sta je in de ochtend op?

“Ik houd te veel van het leven om niet in de ochtend op te staan. Alles wat ik doe, vind ik leuk: mijn werk en mijn sociale contacten. Ik ben van mezelf mega enthousiast en positief. Ik sta zelden op met de gedachte: gatsie, ik heb geen zin om te werken. Ik denk dat ik het fijn vind om er voor mensen te zijn en om voor ze te zorgen. Dat is iets wat ik in vriendschappen terugzie, in het werk voor Bretels, in relaties, in mijn werk voor verschillende televisie zenders. Ik vind het heel fijn als ik iets kan beteken voor anderen.”

Wat houd je momenteel bezig?

“Wat me bezig houdt, is wat de hele wereld bezighoudt. Hoe kan ik alle dingen die ik fijn vind, blijven doen in deze wereld. We lopen tegen ingewikkelde dingen aan, en ik ook. Ik vind het wel een uitdaging om de dingen te blijven doen ik belangrijk vind. Hoe pas je hier een mouw aan? Ik ben weer thuis aan het werk aan mijn keukentafel. Dat vind ik ingewikkeld. Hoe ga ik dat doen? Ik houd van mijn vrijheid en doen waar ik zin in heb, uiteraard binnen de kaders. Ik heb geen relatie, woon alleen. Ik vind het fijn om collega’s om me heen te hebben. Daar word ik nu wel in getest. Ook daten is ingewikkeld, want je ontmoet minder makkelijk iemand in de kroeg. Het gevoel van vrijheid en impulsiviteit, dat nu door de coronamaatregelen gekaderd is, vind ik dat niet altijd makkelijk.”

Hoe zorg je goed voor jezelf als ondernemer?

“Voor mijn Bretels werk volgen mijn zussen en ik cursussen en trainingen, zodat we voldoende handvaten hebben. We voeren soms heftige gesprekken. Hoe ga je daarmee om? We gaan veel met elkaar in gesprek, want het raakt je toch. Soms kan je dan weer je eigen verdriet voelen. Verder ben ik weer fanatieker aan het sporten, dat is wel een uitlaatklep. Ik doe drie a vier keer per week in de avond lesjes. Verder eet ik doordeweeks gezond, maar houd ik ook van een goede borrel en lekker eten in het weekend. Die balans zoek ik een beetje op. Ik zou wel iets meer rust willen vinden. Ik ben altijd all over the place. Ik ben al wat meer uitgeraasd, maar het mag nog wat meer. Dit corona jaar heeft wel geholpen, ik ben meer gaan nadenken over wat ik wil.”

Wat deed je als kind graag?

“Met mijn zussen spelen. Als we op vakantie gingen, maakten we nooit vriendjes. We konden uren met elkaar buitenspelen, of dit nu tijdens de vakantie of op straat thuis was. Als we naar een camping gingen, wilden we niet naar de animatieclub. We wilden met z’n drietjes in het zwembad spelen. We zijn nog steeds heel hecht. Ik was dus heel veel buiten te vinden, maar ik was ook gek op ballet, barbies en alles wat roze was.”

Wat doe je elke ochtend als vast ritueel?

“Een kopje thee drinken en een bakje kwark eten aan mijn keukentafel en dan tegelijkertijd mijn make-up doen. Ik doe al vroeg in de ochtend aan multitasking.”

Welke wijze les heb je geleerd?

“Er is één les die terug blijft komen en dat is: heb het leven lief. Dat is de les die we van mama hebben geleerd door haar overlijden. Mijn moeder was BRCA-gen drager, een borstkanker gen. Ik heb op mijn 21ste gehoord dat ik ook drager ben van die gen. Toen leerde ik de les van mijn moeder opnieuw. Ik had het gevoel dat ik de kans kreeg om echt van het leven te houden. Ik grijp alle kansen aan die mijn kant opkomen, of het nou om relaties en vriendschappen gaat of een baan waar ik volledig voor ga. Ik heb zeven jaar geleden mijn borsten preventief laten weghalen. Het was niet zozeer de vraag of ik ziek zou worden, maar wanneer. Ik heb gezien hoe het kan aflopen bij mijn moeder, dus ik heb voor het leven gekozen.”

Wat kunnen wij van jou leren?

“Dat je door er voor mensen te zijn, echt een verschil kunt maken. Dat kan al met iets heel kleins. Van betekenis zijn voor een ander, is ook een verrijking voor jezelf. Ik krijg er energie van als ik mensen op weg kan helpen. We kunnen niet altijd alles fixen, maar we kunnen mensen wel helpen om een paar stappen te zetten. En mensen kunnen van mij ook leren dat als je verschrikkelijke dingen meemaakt, je daar kracht uit kunt halen. Verdriet mag er zijn, én je kunt stappen maken.“

Wat waardeer je aan jezelf?

“Dat ik niet zo gauw opgeef. Als ik iets in mijn hoofd heb, dan zal ik daarvoor gaan. Ik waardeer dus mijn doorzettingsvermogen. Dat kan ook mijn vijand zijn, want ik loop mezelf soms ook voorbij.” Wat denkt ze dat haar zusjes zullen antwoorden op deze vraag? “Mijn drive en enthousiasme voor dingen en ik hoop ook dat ze weten dat ik er altijd voor ze ben. Maar volgens mij weten ze dat en waarderen ze dit ook.”

Je mag een mentor uitkiezen. Wie zou dat zijn en waarom?

“Die heb ik heel dichtbij huis. Op persoonlijk vlak zou dat mijn vader zijn. Hij is echt een voorbeeld voor mij. Hoe hij het gezin draaiende heeft gehouden als vader van drie dochters, dat vind ik heel bijzonder. Ik bel hem altijd als ik ergens mee zit. Mijn oudste zus is ook als een mentor voor mij. Hoe zij de dingen in haar leven doet, vind ik heel knap. Als er iemand is die tienduizend dingen tegelijkertijd kan doen, is zij het. We zijn beide gen drager. Hoe zij dit heeft aangepakt en ook anderen heeft geholpen, dat vind ik heel bijzonder om te zien.”

Stel, vanavond is je laatste avondmaal. Wat zou je willen eten, met wie en waar ga je het over hebben?

“Ik denk dat ik mijn familie en een aantal van mijn beste vrienden voor zou uitnodigen. De avond moet in ieder geval eindigen met een grote kaasplank en goede wijnen. En verder mag mijn vader een goed stuk vlees voorbereiden op de barbecue. Ik zou willen praten over de mooie ervaringen die we met elkaar hebben gehad, zoals de reizen met vriendinnen, en over wat voor dromen iedereen heeft.”

 

Nicky, Femke en Suzanne Westerhof / Foto: Manouk Rijper