'Verloren vistuig schadelijkste soort afval voor zeedieren'

Verloren vistuig, materiaal van vissersboten, is volgens een rapport van het Wereld Natuurfonds wereldwijd de meest dodelijke vorm van plasticafval voor zeedieren. WNF roept daarom de Verenigde Naties op actie te ondernemen tegen deze vorm van afval in zee.

Een derde van alle zeezoogdieren en de helft van de zeevogels heeft last van plasticafval in de oceanen. De meest schadelijke vorm van plastic blijkt nu van vissersboten af te komen. Het gaat om lijnen, netten en ander vismateriaal. "Vistuig is als een dodelijk, onzichtbaar roofdier dat decennialang zorgt voor een gruwelijke dood van zeldzame zeedieren", zegt de plasticexpert van WNF, Vincent Kneefel.

De dieren, zoals zeehonden en dolfijnen, raken verstrengeld in de kluwen lijnen die in het water drijven en sterven daaraan. Een ander probleem is dat de gezonken netten het koraal beschadigen. Ook vogels die bij het water leven, raken verstrikt in netten en vislijnen.

WNF wil de visserij niet als schuldige aanwijzen. "Geen enkele visser wil zijn vistuig kwijt, maar zelfs in de best beheerde visserijen ter wereld wordt vistuig achtergelaten of verloren als gevolg van weersomstandigheden, mechanische problemen of menselijke fouten.΅ Er belandt jaarlijks tussen de half en één miljard kilo vistuig in het water.

Toch gooien vissers volgens het rapport soms ook opzettelijk hun vistuig in de oceaan. Omdat er hiertegen geen wereldwijde aansprakelijkheids- en compensatieregelingen bestaan, probeert het WNF twee miljoen handtekeningen in te zamelen. Die petitie biedt de natuurorganisatie in 2021 aan de VN aan, zodat die een verdrag tegen plasticvervuiling kan opstellen.