Hélène J. is maandag in hoger beroep veroordeeld tot een celstraf van 9 jaar en 9 maanden voor doodslag op haar dochter Sharleyne. Volgens het hof kan het niet anders dan dat J. Sharleyne naar beneden heeft gegooid, of door toedoen van J. is gevallen. Voor een vooropgezet plan het kind te doden – en daarmee moord – zien de rechters geen bewijs.
J. (41) werd in 2018 vrijgesproken door de rechtbank in Assen. Het Openbaar Ministerie ging in hoger beroep en eiste opnieuw een celstraf van tien jaar. Die straf vindt het hof passend, maar haalt er drie maanden vanaf gezien de lange duur van het proces, mede als gevolg van de coronaperikelen.
Sharleyne werd in de nacht van 7 op 8 juni 2015 levenloos gevonden onderaan een flat in Hoogeveen. Ze woonde met haar moeder op de tiende verdieping. Het hof vindt het, net als het OM, niet aannemelijk dat het 8-jarige meisje zelf zou zijn gevallen, al dan niet door slaapwandelen, of gesprongen. Meerdere deskundigen hebben dit onderzocht. Volgens het OM had J. Sharleyne voor de val gewurgd. Hiervoor ziet het hof geen bewijs.
J. zei vorige maand tegen het hof zich weinig te kunnen herinneren. Ze was wakker geworden door tocht van een openstaand raam. Vervolgens zag ze buiten haar enige kind onderaan de flat liggen. Toen kreeg ze een black-out, aldus J. Ze werd buiten in verwarde toestand en met veel drank op aangehouden. Ze was toen onderweg naar een auto, niet naar Sharleyne.
In tegenstelling tot de rechtbank neemt het hof de verklaring van de bovenbuurman van J. wel mee. Die nam in de fatale nacht een doffe klap waar. Tien minuten later hoorde hij iets over de reling vallen. Volgens het hof is zijn verklaring betrouwbaar.
Aanvankelijk werd de zaak geseponeerd. Toen de stiefvader van Sharleyne via een gerechtelijke procedure alsnog vervolging had afgedwongen, werd het onderzoek voortgezet en J. in 2017 opgepakt.
J. was niet aanwezig bij de uitspraak. Volgens haar moeder, de oma van Sharleyne, is er sprake van tunnelvisie en gaat J. in cassatie. De advocaat van de stiefvader noemt de uitspraak “een enorme opluchting”: “Hij heeft de belofte aan zijn dochter eindelijk kunnen inlossen: het veroordeeld krijgen van de dader.”