Haar vader is 86. Hij woont in een verzorgings-/verpleegtehuis. Hij heeft een oproep gehad voor vaccinatie. Hij past. “Als het mijn tijd is om te sterven, dan ben ik klaar om te gaan. Maar ik ben niet bereid te sterven als gevolg van politieke maatregelen over quarantaine, andere maatregelen of vaccinaties”, aldus de vader van Saskia. Zijn moed ontroert haar en ze weet zeker dat haar vader niet de enige is met deze wens. In de rubriek Een ander geluid: auteur en TEDx spreker Saskia van de Riet.
“Voor iedereen die zich, net als ik, vrij van angst hard maken voor werkelijke vrijheid, maak ik een diepe buiging op grond van je openheid, je transparantie en je onwrikbare moed. Ik wend me tot jou, omdat ik iets wil delen wat mij diep raakt. Iets waarvan ik zeker weet dat dit structureel gebeurt, dat het onmogelijk is dat dit alleen, per toeval, mijn vader en mij overkomt.”
Geen toestemming voor vaccinatie
Ze heeft als volledige gevolmachtigde van haar vader hem ondersteund in zijn wens als ‘vaccinatieweigeraar’ bij zijn huisarts te boek te staan. “Toen zo’n twee weken geleden de brief van zes kantjes met een toestemmingsformulier werd gepresenteerd door de zorginstelling, heb ik deze met hem ingevuld en ondertekend: geen toestemming voor vaccinatie en geen toestemming om gegevens te delen of terug te koppelen. Deze brief werd ingenomen door een verzorgende van het tehuis. Per post kwam ook een brief van zes kantjes met een toestemmingsformulier voor het delen van gegevens over de wensen van vaccinatie en de medische gegevens na vaccinatie door het RIVM. “Ook deze heb ik samen met mijn vader ingevuld en ondertekend: geen toestemming voor het delen of opvragen van gegevens. Deze brief ging in een meegestuurde envelop op de post naar het RIVM.”
Ze had hier een onbestemd gevoel over, want hoe gaat het logistiek in zijn werk met de al dan niet afgegeven schriftelijke toestemming of met de aanstaande prikronde? In een openhartig telefoongesprek met de assistente van de huisarts van haar vader, bleek dat de verklaring van haar vader bij hun niet bekend was. “Er werd mij toegezegd een aantekening in zijn medisch dossier te zetten, wat hij en ik konden inzien via www.mijngezondheid.net. Een uur later was deze notitie zichtbaar in zijn persoonlijke dossier op die website: hij stond nu te boek als ‘vaccinatieweigeraar’ en zou worden ‘overgeslagen’ wanneer de huisarts de prikronde van al haar patiënten zou doen.”
Onvoorwaardelijke keuzevrijheid over wel of geen vaccinatie
Saillant detail is dat haar vader geen weigeraar is. “Hij maakt zijn persoonlijke keus om de uitnodiging tot vaccinatie te laten passeren. Wat hij wil, is wat ieder mens wil, en ik ook iedereen gun: onvoorwaardelijke keuzevrijheid over wel of geen vaccinatie, wel of niet opgesloten zitten, wel of niet bezoek ontvangen. Daar wringt de schoen. Tot mijn schrik en verbijstering zie ik drie dagen later dat de bewuste notitie die in zijn dossier op www.mijngezondheid.net was geplaatst, is verdwenen. Dit is voor mijn vader en mij de druppel die de emmer doet overlopen, na twaalf maanden overheidsbeleid dat onder de noemer van volksgezondheid een pakket maatregelen is om het gedrag van burgers te beïnvloeden.”
Sinds 24 december 2020 zit Saskia haar vader, net als alle andere bewoners, opgesloten in zijn appartement. Zij hele wereld bestrijkt nog geen zestig vierkante meter. Wegens een corona-uitbraak afgelopen december, veroorzaakt door besmettingen bij personeelsleden, wordt hij tegen zijn wil in regelmatig onderworpen aan een PCR-test, omdat hij steeds negatief test. Het restaurant is gesloten, de activiteiten zijn gestaakt, hij mag slechts één bezoeker per keer ontvangen, dus ik kan mijn kinderen niet meer meenemen. Hij zit de hele dag in zijn rolstoel voor de tv, Iets wat hij zijn leven lang nog nooit eerder heeft gedaan. Hij verveelt zich dood, naar eigen zeggen.”
“Bescherming tegen wat, zou je je kunnen afvragen”
Haar vader is één van die vele ouderen die bewust en van dichtbij de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt, aldus Saskia. “Een man die veertig plus dienstjaren heeft gewerkt zonder één ziektedag. Die zijn studie rechten zelf heeft bekostigd door jarenlang ’s nachts bij de posterijen te werken. Ik zie het met lede ogen aan. Het kan toch niet zo zijn dat dat mensen zoals hij op deze manier worden behandeld? Worden afgedaan als dor hout, worden beschouwd en gepasseerd als iemand zonder wilsbeschikking en het recht op vrije keuzes? Als iemand die vooral statistisch gezien in leven gehouden moet worden onder het mom van ‘bescherming van onze ouderen’. Bescherming tegen wat, zou je je kunnen afvragen.”
Zelf heeft ze maar één vraag: wat is er nodig om alle Nederlandse burgers de onvoorwaardelijke keuzevrijheid weer terug te geven? “Nu de notitie is verdwenen wijst er alles op dat mijn vader niet te boek staat bij de huisarts als een ‘vaccinweigeraar’. Dat houdt in dat de huisarts dus binnenkort langskomt met de injectie die hij niet wil. Daar ben ik bang voor en ik zou niets liever willen dat mijn vader dat bespaard blijft. Sterker nog, dat ik hem gerust kan stellen dat hij hier niet mee lastig gevallen gaat worden en zijn wens onvoorwaardelijk gehonoreerd wordt. De onrust en frustratie die hij hier nu over heeft, is ronduit onmenselijk.”