Bij de ouderlijke woning van Gino in Maastricht heerst maandag grote verslagenheid. Voor de deur van het huis aan de Gildenweg ligt een zee van bloemen, knuffels en kaarsjes. Een buurvrouw heeft er een tent overheen gezet om te voorkomen dat alles nat wordt van de regen.
Voor de woningen verzamelen zich buurtbewoners die herinneringen uitwisselen aan het 9-jarige jongetje. Een buurvrouw die niet bij haar naam genoemd wil worden vertelt dat zij het jongetje geboren heeft zien worden. “Ik verschoonde zijn eerste luier”, zegt ze. “Ik ben er kapot van.”
Gino speelde heel vaak buiten, was bang en timide, en werd soms door andere kinderen in de buurt geslagen, vertelt een andere buurvrouw. “Zelf deed hij geen vlieg kwaad. Hij was bang in het donker.”
Gino logeerde sinds een week bij een oudere zus in Kerkrade, omdat zijn moeder in Maastricht ziek is en hij daar niet kon blijven. “Toen hij vertrok heeft hij me nog geknuffeld”, zegt een buurvrouw. “Ik ben over een weekje terug, zei hij toen. Niet dus!”
Een man en vrouw leggen een bloemetje neer. “Het voelt leeg als je hier staat”, zegt hij somber.