‘Vieze hoer’, ‘Lekkere tieten’, ‘Hey Meisje, laat is je kutje zien’ of ‘Ik ga je verkrachten’. Zomaar wat catcalling teksten die Ambrien Moeniralam (16) sinds december 2017 met krijt op Amsterdamse stoepen heeft geschreven. Tachtig procent van de vrouwen in Amsterdam in de leeftijd van 12 en 35 jaar heeft last van catcalling: respectloze blikken, vulgair geroep of gefluit door mannen. “Dit zijn geen grappen of complimenten. Catcalling is kleinerend en moet stoppen.”
Het begon allemaal met een Instagram account van een jonge vrouw in Amerika. “Zij plaatst teksten op haar Instagram account van catcalling. Dit gebeurt ook in andere landen. Ik heb haar gevraagd of ik in Amsterdam mocht beginnen. Ik herkende mezelf erin, ook al maak ik niet dagelijks heftige dingen mee, zoals in mijn omgeving. Zelfs meisjes die pas twaalf jaar oud zijn, hebben last van seksuele intimidatie.”
Het roepen van vulgaire teksten gebeurt volgens Ambrien zowel overdag als ’s nachts en in alle buurten van Amsterdam. Soms is het subtiel, maar vaker heel heftig. ‘Ik wil je neuken’ of ‘Domme blonde stoephoer’ zijn teksten die menig jonge vrouw te horen krijgen. “Ik krijg dagelijks berichten over seksuele intimidatie van meiden tussen de 12 en 35 jaar oud.”
Ambrien heeft zich altijd een feminist gevoeld. “Volgens mij denken veel mensen dat feminisme niet meer nodig is, maar ze realiseren zich niet dat er nog best veel problemen zijn. Ik vind het feminisme juist wel nog nodig. Er mag nog veel verbeterd worden.”
Zodra Ambrien een bericht over catcalling binnenkrijgt, gaat ze na school, in de weekenden of in haar vakantie naar de plek waar het gebeurt is en krijt daar vervolgens de teksten op de stoep. Hiervan maakt ze een foto en deze zet ze op haar Instagram account. “Ik krijg sinds alle media-aandacht tussen de vijf en tien berichten per dag binnen. Soms zit er ook een verhaaltje bij, omdat vrouwen hun hart willen luchten. Je merkt dat ze ermee zitten. Het lijkt iets kleins, maar het zit hun wel dwars.”
Wat is er volgens Ambrien nodig? “Educatie. En er mag thuis meer over gesproken worden. We mogen leren dat we respectvol met elkaar omgaan. En als het gebeurt, hoe ga je er dan mee om? Als je er iets van zegt, kan het omslaan in geweld. Veel vrouwen zijn bang dat hun iets wordt aangedaan. Bewustwording is een eerste stap, want veel mensen realiseren zich niet dat dit gebeurt. Het breekt mijn hart dat vrouwen dit zo vaak moeten meemaken. Ik ben blij dat ik iets kan doen waardoor het hopelijk gaat stoppen.”