Dutchbat-veteranen: dit is een begin

De excuses van minister-president Mark Rutte en de openlijke erkenning van geleden leed door defensieminister Kajsa Ollongren zijn een begin van het herstel van de relatie van Dutchbat-veteranen met de maatschappij en de politiek. "Het is nu niet voorbij, maar de start van het vertrouwen en de waardering die we zoeken is er", aldus Olaf Nijeboer, voorzitter van de Vereniging Dutchbat III zaterdag in Schaarsbergen.

Op de Oranjekazerne op de Veluwe waren zaterdag ruim driehonderd veteranen met hun naasten bijeen voor een dag van herstel en waardering voor hun inzet in de Bosnische enclave Srebrenica in 1995. De bewaking daar liep uit op een drama toen zwaarbewapende Bosnische Serviërs ruim 8000 mannen en jongens vermoordden. De Nederlanders konden niks doen, erkende Rutte zaterdag, maar ze kregen een berg kritiek over zich heen. "Na 27 jaar is de relatie met de regering als opdrachtgever en het ministerie van Defensie als werkgever nog steeds moeizaam. Dat moet hersteld worden", aldus Nijeboer.

De reacties op de excuses van Rutte waren zaterdag gemengd. "Ik moet er nog eens over nadenken", zei Ron Warris, die in 1995 als 21-jarige militair naar Srebrenica werd uitgezonden. "Het werd tijd dat er excuses werden gemaakt, maar het moet nog bezinken. Het doet me wel wat maar ik weet niet of het genoeg is. Wat daar is gebeurd is een keerpunt in mijn leven geweest."

Beroepsmilitairen Mark Verhoeven en Hans Berkers vonden de openlijke spijtbetuiging wel bijzonder, zeggen zij. "Het was een bijzonder moment." Wat zij vooral belangrijk vinden, is dat erkend is dat de nazorg voor uitgezonden militairen veel beter had moeten zijn en dat dat na Srebrenica drastisch is verbeterd. "Wat dat betreft was het ook een leermoment voor Defensie."

"Hopelijk helpt deze bijeenkomst veteranen en hun thuisfront. Er is eindelijk openheid. Nu kunnen onze mensen zich vertrouwd, beschermd, gesteund en erkend voelen", hoopt verenigingsvoorzitter Nijeboer.