Eis 12 jaar en tbs tegen moeder voor vergiftigen eigen kind

Het Openbaar Ministerie heeft maandag twaalf jaar cel en tbs met dwangverpleging geëist tegen de 35-jarige Jolanda M. uit Zevenbergen die in februari 2020 haar 11-jarige zoon zou hebben vergiftigd. In de ogen van het Openbaar Ministerie was er sprake van moord. De officier van justitie: "Ze is kalm en rustig bezig geweest met de vergiftiging en overdosering van het kind."

Het kind overleed aan een cocktail van verschillende pijnstillers, een slaapmiddel en een antidepressivum. Al die stoffen waren niet voorgeschreven bij de jongen. Volgens de officier van justitie zijn de middelen toegediend door de moeder. Die ontkent dat en denkt dat de jongen zelf de pillen innam. Ze had ze in huis, omdat ze ze zelf gebruikte.

Met een camerasysteem in de slaapkamer van het kind is het toedienen van de medicijnen gefilmd. M. zei echter dat ze niets meer toediende dat paracetamol. De vrouw lijdt volgens gedragsdeskundigen mogelijk aan het syndroom van Münchhausen by proxy, een ziekte waarbij aandoeningen bij een kind worden geveinsd. De officier van justitie sprak van een "ultiem tragische zaak".

De fatale toediening van medicijnen gebeurde nadat het kind op school was gevallen en klaagde over hoofdpijn. De vrouw bleef volgens justitie maar bezig met het toedienen van medicijnen, terwijl het kind gilde, een aantal keer flauwviel en zei dat hij het niet meer leuk vond. Hij overleed later die nacht.

Tijdens de zitting werden onder meer verklaringen besproken van de medewerkers van de school, van zijn vader en een kinderarts. Zij gaven een beeld van een moeder die overbezorgd was om het welzijn van het hoe dan ook hulpbehoevende kind. Zo zou het kind een luier hebben moeten dragen terwijl hij zindelijk was, mocht hij niet mee gymmen op school, omdat zijn moeder dat te belastend vond en werd de jongen in een rolstoel gezet door zijn moeder, terwijl hij op school eigenlijk helemaal geen rolstoel nodig had. Het kind speelde en voetbalde ook gewoon mee met andere kinderen. Volgens de kinderarts wilde de vrouw ook meer diagnostiek dan nodig was.

Deskundigen adviseerden een langdurige behandeling, hoewel de kans op herhaling laag zou zijn.