Excuus kabinet aan onterecht veroordeelden Puttense moordzaak

Demissionair minister Ferd Grapperhaus (Justitie en Veiligheid) heeft donderdag namens het kabinet excuses aangeboden aan de twee mannen die jaren onterecht vastzaten voor de Puttense moordzaak.

Wilco Viets en Herman Dubois zaten zeven jaar in de gevangenis voor de moord op Christel Ambrosius. In 2002 werden ze alsnog vrijgesproken. De vermoorde misdaadverslaggever Peter R. de Vries zette zich jarenlang in voor de vrijlating van Viets en Dubois. Royce de Vries, de zoon van de vermoorde journalist, zat donderdag op de publieke tribune in de Tweede Kamer.

Grapperhaus zei dat Dubois en Viets "misschien wel financiële genoegdoening hebben gekregen, maar publieke excuses zijn nooit gemaakt".

"Ik ben er even stil over, ik wil er ook echt bij stilstaan. We hebben die mannen en hun gezinnen in de kou laten staan. We hadden eerder excuses moeten maken, ik hecht er grote waarde aan dat vandaag te doen. Ik las voordat ik minister was een akelig stuk, jaren geleden, over hoe ze nog steeds door sommige mensen met de nek worden aangekeken", zei Grapperhaus."Iedereen, niet alleen ik, wij allemaal moeten hen een kans geven. Ik zeg tegen Herman en Wilco: het spijt me."

De advocaat van Herman du Bois, Geert-Jan Knoops, noemt de publieke excuses "buitengewoon bijzonder". Knoops: "Grapperhaus is de eerste minister die publiekelijk excuses aanbiedt aan Herman en Wilco. Dat had twintig jaar geleden al gemoeten. We zijn ooit met Herman en Wilco bij toenmalig minister van justitie Hirsch Ballin geweest. Toen hebben beiden ook aangegeven dat ze nooit publiekelijk excuses hebben gekregen. Ze wensten publiekelijk excuses voor de hele bevolking, ter afsluiting van dit drama. Het is voor de maatschappelijke re-integratie cruciaal, want Herman heeft nooit meer een volwaardige baan gekregen. Al solliciteerde hij honderd keer, hij bleef de man van de Puttense moordzaak. We zijn Grapperhaus daarom bijzonder erkentelijk."

Royce de Vries reageerde op Twitter. De zoon van Peter R. de Vries spreekt van eerherstel "na een strijd van 25 jaar". "Het was fijn hierbij aanwezig te zijn, alhoewel eigenlijk iemand anders erbij had moeten zijn…"