Expositie laat alles zien over Zonnebloemen

Niet alleen het verhaal over de voorkant van het schilderij Zonnebloemen (1889) is deze zomer te zien in het Van Gogh Museum in Amsterdam. Ook over de achterkant van het doek is van alles te vertellen. In de tentoonstelling Van Gogh en de Zonnebloemen kunnen bezoekers vanaf vrijdag alles te weten komen over dit beroemde schilderij, waarover de afgelopen jaren veel nieuwe wetenswaardigheden aan het licht zijn gekomen.

Voor het eerst is in het museum niet alleen de voorkant van het doek, maar ook de achterkant te zien. Inclusief het latje met de originele spijkers dat de kunstschilder zelf heeft toegevoegd om het werk meer ruimte te geven. De expositie, die uit 23 werken bestaat, geeft een inkijkje in het ontstaan van het schilderij en welke betekenis de zonnebloem had voor Van Gogh.

Een internationaal team heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar de conditie van het doek en voorgaande restauraties. De onderzoekers concludeerden dat het topstuk uit 1889 in "stabiele, maar kwetsbare'' staat verkeert. Daarom is besloten dat het schilderij niet meer op reis gaat, maakte het museum begin dit jaar bekend.

De onderzoekers hebben ook de oorspronkelijke kleuren van het schilderij achterhaald. In reconstructies zijn de resultaten hiervan in de expositie te zien.

Verder zijn topstukken te zien als Het Gele Huis (1888) en Paul Gauguins Van Gogh zonnebloemen schilderend (1888). Ook toont het museum enkele tekeningen van Van Gogh die vanwege hun kwetsbaarheid en lichtgevoeligheid zelden te zien zijn. Voor het eerst is ook Van Goghs schilderij Zinnias in een majolica kan (1888) in ons land te zien, een bruikleen uit een particuliere collectie.

Vincent van Gogh maakte vijf versies van een grote bos zonnebloemen in een vaas, die nu in musea over de hele wereld hangen. Hij beschouwde het zelf als een van zijn beste werken. Het schilderij dat zich nu in de collectie van het Van Gogh Museum bevindt, was oorspronkelijk bestemd voor Paul Gauguin, die twee maanden bij Van Gogh in Arles woonde en hem toen portretteerde als de schilder van zonnebloemen.