Gemeenten om Chemours pleiten voor scherper Europees PFAS-verbod

De vier gemeenten rond de Chemours-fabriek in Dordrecht willen dat het Europese PFAS-verbod strenger wordt dan het voorstel dat nu op tafel ligt. In het begin dit jaar gepresenteerde voorstel staat dat PFAS in uitzonderlijke gevallen nog gebruikt mag worden voor zogeheten essentiële toepassingen: producten van belangrijke waarde voor de samenleving en de economie. De gemeenten Dordrecht, Molenlanden, Papendrecht en Sliedrecht dringen erop aan de definitie van 'essentiële toepassingen' beter en vooral zeer streng te omschrijven.

Ze willen ook dat de voorgestelde overgangsperiode voor fabrieken om alternatieve stoffen te gaan gebruiken flink wordt ingekort. Voor de productie van medische toepassingen staat nu twaalf jaar; de gemeenten willen dat dit maximaal drie tot vijf jaar wordt.

Dordrecht, Molenlanden, Papendrecht en Sliedrecht hebben deze week hun reactie op het voorstel gestuurd naar ECHA, het Europese Agentschap voor chemische stoffen. Het ECHA verzamelt alle reacties en komt dan met een advies aan de Europese Commissie. Naar verwachting neemt Europa in 2025 een besluit over een PFAS-verbod, dat dan in 2026 of 2027 zou ingaan.

De vier Zuid-Hollandse gemeenten, die gezamenlijk een rechtszaak hebben aangespannen tegen Chemours, pleiten hier al jaren voor. PFAS is een verzamelnaam voor duizenden stoffen die schadelijk zijn voor de volksgezondheid en het milieu. Omdat deze stoffen vrijwel niet afbreken en zich kunnen ophopen in het menselijk lichaam, staan ze ook wel bekend als 'eeuwige chemische stoffen'. De omgeving van de fabriek in Dordrecht is vervuild door de jarenlange uitstoot van PFAS.

"We hebben er vertrouwen in dat Europa onze ideeën overneemt. Een verbod moet er gewoon komen", zeggen de vier gemeenten in een gezamenlijke verklaring. "Wij vinden dat niemand geconfronteerd mag worden met de gevolgen van de uitstoot van PFAS door deze bedrijven. Deze stoffen horen niet thuis in het milieu, niet in ons water, niet in onze bodem, niet in ons voedsel."

De gemeenten hebben in hun reactie aan het ECHA ook gevraagd om het invoeren van PFAS-producten uit landen van buiten Europa te verbieden en voor een wereldwijd verbod te pleiten. "PFAS houdt zich namelijk niet aan grenzen. Het waait over de wereld en komt dan ook neer in Europa. Producten die gemaakt zijn met PFAS komen Europa in, worden hier verwerkt, gebruikt en later weer weggegooid."