Kabinet wil Surinaamse ouderen met AOW-gat 5000 euro geven

Het kabinet wil een groep ouderen van Surinaamse afkomst die onvolledige AOW ontvangen, een tegemoetkoming geven van 5000 euro per persoon. Dat schrijft pensioenminister Carola Schouten aan de Tweede Kamer.

Het geld is bedoeld voor mensen die vanuit Suriname naar Nederland zijn verhuisd voor de onafhankelijkheid van het land in 1975. Ze verwachtten toen dat ze ook AOW opbouwden in de jaren waarin ze in Suriname woonden, toen het land nog tot het Koninkrijk der Nederlanden behoorde. Maar dat bleek niet het geval. Daarom ontvangen ze nu een magere oudedagsvoorziening.

Schouten broedt al langer op een "gebaar van erkenning" voor het leed en onrecht dat deze mensen ervaren. Al eerder was duidelijk dat die de vorm zou krijgen van een eenmalige tegemoetkoming, ook omdat de Raad van State oordeelde dat volledige reparatie van het AOW-gat niet mogelijk is. Het kabinet zette er in de voorjaarsnota al 122 miljoen euro voor opzij.

"De gesprekken met ouderen uit de Surinaamse gemeenschap hebben een diepe indruk gemaakt", zegt Schouten. "Zij voelen zich tweederangsburger, terwijl zij juist naar Nederland kwamen omdat zij Nederlander wilden blijven." De minister erkent dat het lang heeft geduurd voordat deze groep gehoord werd. "Wij hopen met dit gebaar het leed te erkennen."

Om in aanmerking te komen moeten mensen uiterlijk op 25 november 1975 vanuit Suriname naar Nederland zijn gekomen. Voorwaarde is ook dat ze toen 18 jaar of ouder waren en minstens 25 jaar in Nederland hebben gewoond. Als het besluit in werking treedt, worden de mensen om wie het gaat door de Sociale Verzekeringsbank (SVB) geïnformeerd. Ze ontvangen het bedrag automatisch.

Ouderen van wie de SVB niet kan vaststellen dat ze aan de voorwaarden voldoen, kunnen zelf contact opnemen voor een aanvraagformulier. De tegemoetkoming heeft geen gevolgen voor het recht op toeslagen of andere inkomensafhankelijke regelingen.

Met het bedrag van 5000 euro sluit het kabinet aan bij eerdere tegemoetkomingen die de overheid betaalde zonder dat daar een verplichting toe bestond. Bijvoorbeeld aan Srebrenica-veteranen, aan slachtoffers van geweld in de jeugdzorg en aan transgender personen die zich onder de oude transgenderwet moesten laten steriliseren.