Keuls bij herdenking: blijf de verhalen over Indië doorvertellen

DEN HAAG (ANP) - De in Nederlands-Indië geboren 92-jarige schrijfster Yvonne Keuls en haar kleindochter Babiche (1994) hebben tijdens de Nationale Herdenking 15 augustus 1945 de erbarmelijke omstandigheden geschetst waarin haar vader het krijgsgevangenschap onder de Japanse bezetting doorstond.

"De mannen werden afgeranseld en zonder eten en drinken weggevoerd. Ze moesten zelf een kamp en daarna een vliegveld voor de Japanners bouwen, in de bloedhitte, maanden achtereen. Velen stierven door de ontberingen. Aat bleef overeind, zo vertelde hij, want hij was wedstrijdzwemmer. Hem kregen ze niet klein", aldus Keuls en haar kleindochter.

Keuls en haar kleindochter vertelden het verhaal van Aat Keuls en 'De 1000 van Amahei', die als krijgsgevangenen op transport werden gesteld om dwangarbeid te verrichten op het eiland Ceram. "Blijf de verhalen vertellen, zodat ze voort blijven leven, het publiek ze hoort en mensen aan het denken worden gezet. Opa vond het belangrijk dat we de verhalen doorvertellen", aldus Babiche Keuls.

Thom de Graaf, voorzitter van de Stichting Nationale Herdenking 15 augustus 1945, stond in zijn introductie even stil bij het overlijden dit jaar van actrice Wieteke van Dort. "Ze vertolkte het gevoel van zoveel Indische mensen in Nederland. We brengen haar een laatste groet", aldus De Graaf.

De Haagse burgemeester Jan van Zanen droeg het gedicht 'Er leven haast geen mensen meer...' van Wim Kan (1911 - 1983) voor. Cabaretier Kan, die zelf in een Japans gevangenkamp zat, vroeg tijdens zijn latere loopbaan meerdere keren aandacht voor deze geschiedenis.

Bij de herdenking werden ook kransen gelegd en was er een minuut stilte.