Lees de nieuwste column van Olcay Gulsen: "De brutale buitenlander"

Ik zit druk achter mijn laptop een mail te tikken voor een leverancier van één van onze beauty producten als mijn telefoon gaat. Als ik opneem hoor ik de stem van een jong meisje dat zich netjes voorstelt als redacteur van een nieuw tv-programma. Tijdens de vergadering over dit nieuwe programma was mijn naam gevallen. Ze zochten vier panelleden voor een spelshow en één daarvan moest een brutale buitenlander zijn. Ik was even in shock.

Zei ze dit nu echt tegen mij? Omdat ik direct doorhad dat ze waarschijnlijk een jonge, onschuldige stagiaire was die echt geen enkel idee had van de tekst die ze uitkraamde, bleef ik aardig. Ik vroeg haar of ze door had wat ze zojuist had gezegd. Het bleef even stil aan de andere kant en enkele tellen later stamelde ze dat ze dit zo hadden genoemd tijdens de vergadering en dat ze zich van geen kwaad bewust was. Dit alles in een zacht Twents accent.

Ik besefte me dat dit arme schaap er echt niets aan kon doen en besloot haar te helpen. "Helaas heb ik geen interesse in deze spelshow, maar ik wil je wel graag helpen. Mijn naam staat vast op een lange lijst met andere buitenlandse vrouwen die je moet benaderen. Doe me nou een lol en vertel ze niks over de vergaderingen en jullie interne benaming voor dit panellid. Benader die buitenlandse vrouwen nou net als de andere witte panelleden die je moet bellen. Dat is toch veel leuker? Het gaat toch niet om zwart, wit, man, vrouw, non-binair of wat dan ook. Jullie zijn op zoek naar persoonlijkheden. Een brutaal iemand kan ook wit zijn toch?"

Er klonk een ongemakkelijke lach aan de andere kant. Ik geloof en hoop vooral dat ze het begreep. Nadat ik had opgehangen bekroop me wel een gevoel van verdiet. Zijn we nu door die dwangmatige inclusiviteit discussie nog racistischer dan we al waren? Hoe zit het dan met het vrouwenquotum waarin we een minimumaantal vrouwen in de top in bedrijven en politiek afdwingen? Helpt dat dan sexisme alleen maar in de hand? Ik heb meer vragen dan antwoorden en het stemt me allesbehalve positief.

Ik besloot te doen wat ik vaker doe als ik er niet uitkom: mijn schouders op te halen en weer aan het werk te gaan. Wat nou brutale buitenlander? Waar ik eigenlijk het meest over val is dat ik brutaal werd genoemd... Ik ben juist heel bescheiden. Al zeg ik het zelf.