Man 18 jaar cel in voor doden twee vrouwen

De Schiedammer Albert B. (59) moet achttien jaar de cel in wegens het doden van twee vrouwen in Rotterdam ruim een kwart eeuw geleden. De rechtbank in Rotterdam vindt overtuigend bewezen dat B. de misdrijven heeft gepleegd. Voorafgaand aan het dodelijk geweld heeft hij hen seksueel misbruikt.

Het Openbaar Ministerie had een celstraf van twintig jaar tegen B. geëist . De verdachte heeft altijd ontkend.

B. werd pas vorig jaar april opgepakt voor de moord op de dakloze Berendina Stijger (45) in 1990 en de prostituee Francis Garcia-Hofland (22) in 1991. Een DNA-verwantschapsonderzoek zette de politie op het spoor van de Schiedammer. Bij beide slachtoffers is een spermaspoor van B. gevonden.

Volgens de rechtbank moet B. destijds ,,als een razende tekeer zijn gegaan gezien de vele steekwonden die de vrouwen hadden''. Voor de rechtbank staat vast dat B. de dader is door de vele overeenkomsten in de manier waarop het seksuele geweld plaatsvond en de omstandigheden van hun dood. Het gebeurde telkens 's nachts op straat waar de vrouwen ,,makkelijke prooien'' waren voor de dader.

B. zelf heeft verklaard dat hij vrijwillige seks met de vrouwen heeft gehad, maar dat hij ze niet heeft gedood. Maar de rechtbank benadrukte dat het geweld niet los kan worden gezien van de sterk seksuele context. Daarvoor ziet de rechter tal van bijkomende omstandigheden.

Zo heeft de politie na de aanhouding van B. bij hem thuis allerlei afbeeldingen gevonden van vrouwen waarbij een extreme focus lag op het ontblote onderlichaam. Beide slachtoffers hadden dat ook, terwijl hun bovenlichamen bedekt waren. Ook had hij bij zijn aanhouding twee scharen in een soort stoffen hoesje in zijn broekzakken. Bijna dertig jaar geleden vond de politie bij de slachtoffers soortgelijke gevouwen doeken, waarin waarschijnlijk het gebruikte mes had gezeten.

Uit onderzoek is gebleken dat B. schizofreen is en psychoses kan hebben. Zijn advocaat pleitte voor ontslag van rechtsvervolging, omdat B. verward is. De rechtbank ging daar niet in mee en achtte B. destijds volledig toerekeningsvatbaar.