Nederlanders om in de gaten te houden: architect en eigenaar van Bureau Baba Babette van Faassen (28)

Na een studie bouwkunde in Amsterdam en interieurarchitectuur en product design in Brussel, was de master in architectuur aan de TU Delft van Babette van Faassen zo’n succes, dat ze meteen een expositie en publicatie in een boekje kreeg. En een honourable mention voor haar afstudeerproject. Al snelde volgde een eerste opdracht van een coffeeshop: de verbouwing en inrichting van een pand. Het zaadje voor eigen ondernemerschap was geplant. Iets wat uitzonderlijk is in de wereld van architectuur.

Na de opdracht voor de coffeeshop volgde al snel een tweede en derde opdracht, waaronder de verbouwing van een bed & breakfast aan een van de grachten in Amsterdam. “Ik vond het ondernemen zo leuk, dat ik ermee verder wilde. Anderhalf jaar geleden ben ik voor mezelf begonnen: Bureau Baba.”

Ze heeft zowel voor de bouwkundige kant van de architectuur een talent als voor het interieur aspect. “Ik vind beide heel interessant. Wat mij kenmerkt als architect is dat ik in beide een achtergrond heb. Voor mij zijn ze met elkaar verbonden. Ik ben bezig met zichtlijnen, ruimtelijke vormen, welke meubels bij een locatie passen, hoeveel ruimte er nodig is rondom die meubels. Voor de coffeeshop heb ik alle meubels ontworpen. Ik doe dus verschillende projecten, zowel architectuur als interieur.”

“Mijn moeder was werkzaam in interieur en toen ik kind was kwamen er altijd veel kunstenaars over de vloer. Ik hing vaak rond in ateliers, waar ik kon schilderen, kleien en met moodboards bezig kon zijn. Ik vond het ontzettend leuk om iets creatiefs te maken, maar ik was ook goed in wiskunde. Daar moet je iets mee gaan doen zei mijn moeder. Rond mijn zestiende besloot ik: ik ga architectuur studeren. Ik denk in vormen en ruimtes en hoe mensen daar doorheen bewegen. Als je een gebouw ontwerpt, dan besluit je voor mensen hoe zij wonen. Hoe kan je dat optimaliseren?”

“Voornamelijk om mijn Bureau BABA te runnen en voor het ondernemen. Dat geeft me een drive, om iets te realiseren. Ik heb elke dag zin om gebouwen en ruimtes te ontwerpen. Als ik in het creatieve proces zit, dan gaat die denkmachine maar door, ook in de nacht. Dan word ik wakker en schrijf ik wat op. Als ik in de ochtend mijn ogen open doe, heb ik meteen zin om dat wat ik bedacht heb aan te pakken. Ik krijg soms veel prikkels op een dag, waardoor dingen op hun plek vallen. Dan krijg ik opeens een inzicht door voor een probleem. Dat zit soms in alledaagse dingen."

“Ik zit in een nieuwe fase in mijn leven: ik heb net een nieuw huis met mijn vriend en ik werk in een nieuw atelier. Hier heb ik meer ruimte en er is meer licht. Ik werk daar met een paar leuke meiden, die mij veel energie geven. Ik heb hierdoor echt zin om aan het werk te gaan en daar ben ik heel dankbaar voor. Hoe het samenwonen gaat? Dat vind ik lekker makkelijk, want ik hoef niet meer na te denken naar welk huis ik ga. Je komt beide thuis in hetzelfde huis. Er zijn eigenlijk alleen maar pluspunten. De sokken naast de wasmand, dat is misschien het enige minpunt.”

“Als ik eenmaal in het proces zit van een project uitwerken, dan ben ik daar de hele dag mee bezig. Het is niet zo dat ik dat proces uitschakel als ik naar huis ga. Maar tegelijkertijd is het wel belangrijk om ook af en toe niet op kantoor te zijn, maar gewoon thuis te zijn of naar een museum te gaan. Ook al ben ik dan op de achtergrond bezig met een project. Ik heb die prikkels nodig om tot nieuwe inzichten te komen. Verder is het belangrijk dat ik genoeg slaap krijg. Op de universiteit wordt dat ondergewaardeerd en werken studenten vaak nachten lang door. Docenten vinden dit niet persé vreemd. Ik vind dat ongezond. Het is een soort cultuur geworden, om lang door te gaan en niet genoeg te slapen. Gelukkig is die cultuur wel aan het veranderen. Ik werk weleens met mensen op freelance basis en dan houd ik altijd normale werktijden aan.”

“Ik was onlangs met een vriendin, die net een reis heeft gemaakt met een jeep. Ze vertelde me over de mensen die ze had ontmoet, de landen zie ze had bezocht, de culturen en steden, en de architectuur. Dat herinnerde mij eraan hoe rijk we zijn, gewoon door om ons heen te kijken. Ze liet foto’s zien van een dorp, dat helemaal blauw is. Ik geloof dat het in Noord Afrika ligt. Ze vertelde daar verhalen over. Ik realiseerde me door haar verhalen dat we door het gesprek aan te gaan met mensen, we veel over hun cultuur kunnen leren. Er is veel dat we niet weten van alles wat er om ons heen is.”

“Anders en verder durven te denken. Het is niet normaal om vrijwel meteen na je studie je eigen bureau te beginnen. Maar ik dacht: dit is mijn tijd. Ik volg mijn eigen gevoel. Ik durf anders te zijn dan wat mensen van mij verwachten. Ik heb een eigenzinnige kijk en volg mijn intuïtie. Verder ben ik goed in het visualiseren van een bepaald gevoel.”

“Door mijn achtergrond van studie en onderzoek heb ik een andere kijk op dingen dan de meeste mensen. Ik denk in vormen en perspectieven. Vaak zijn mensen verrast als ze mijn gedachtegang horen. Dat vind ik waardevol. Dat maakt mij wie ik ben. Ik heb tools en kwaliteiten om een gevoel te uiten en daar ben ik dankbaar voor.”

“Dat is de architect Peter Zumthor. Tijdens mijn studie was ik zeer onder de indruk van hem, vooral hoe hij de emotie in architectuur vastlegt. Ik lees zijn boeken graag. Hij heeft het vaak over de atmosfeer in de ruimte. Dat vind ik interessant, want die kan je niet zien. Dat is iets gevoelsmatig. Hoe hij de juiste sfeer aan een ruimte weet te geven, dat zou ik ook graag willen kunnen in mijn werk.”

Er is een quote die ik altijd leuk heb gevonden en die is van Albert Einstein: creativity is intelligence having fun. Daar ben ik het mee eens. We hebben allemaal iets creatiefs. Dat kan ook zijn dat je goed bent in problemen oplossen.”

“Ik zou heel graag door mijn eigen gebouw willen lopen dat ik from scratch ontworpen heb. Het liefst een gebouw waarin architectuur en natuur onvoorwaardelijk met elkaar verbonden zijn. Als ik een plek mocht kiezen, dan zou dit Bali zijn. Daar kom ik graag. Het is een plek waar met respect voor de natuur wordt omgegaan.”