Nederlanders om in de gaten te houden: Managing Director TechMeUp Nikky Hofland

https://vimeo.com/489835573

Er is een chronisch gebrek aan IT talent en veel bedrijven zitten te springen om personeel. Daar mag verandering in komen, want veel mensen willen wel, maar hebben het geld niet om zich te laten omscholen. Het opleidingsfonds TechMeUp, dat wordt gerund door Nikky Hofland, verstrekt leningen zonder rente aan met name vrouwen, 45-plussers en mensen met een migratieachtergrond, die graag willen, maar een IT opleiding niet kunnen betalen.

Sinds ze live zijn gegaan, ruim een maand geleden, hebben ze al vijftig aanmeldingen binnen en zijn de eerste leningen verstrekt. Het gaat om bedragen tussen de 2.500 en 7.500 euro, die zowel voor de opleiding als voor het levensonderhoud tijdens de opleiding gebruikt mogen worden. “We zijn nu door alle aanmeldingen aan het spitten om te kijken wie we een lening geven. Hierdoor wordt het heel tastbaar. Het is super moeilijk om mensen af te wijzen, maar er zijn wel een aantal voorwaarden, zoals in het bezit zijn van verblijfsvergunning. We verstrekken alleen leningen aan mensen van 18 jaar en ouder en het komt ook voor dat mensen een lening willen, maar niet worden toegelaten tot een opleiding.”

De twee leningen die inmiddels zijn verstrekt gaan naar een jongen die als muzikant werkzaam was. Sinds de coronacrisis heeft hij nul inkomen. “Hij twijfelde al langer om de overstap te maken, maar dit was het moment. Hij is inmiddels begonnen met een studie Web Development. De andere lening gaat naar een alleenstaande moeder. Ze heeft altijd in de communicatie gewerkt en is haar baan kwijt geraakt door corona. Ze wilde graag een switch maken. In januari start ze met een Data Science opleiding.

“Ik ben een heel positief persoon, die zin heeft in de dag. Het is niet zo dat ik opsta omdat ik een missie heb, ik vind het leven gewoon heel erg leuk. Ik heb altijd wel veel mazzel gehad. Ik heb inmiddels een zoontje van anderhalf die niet zonder mij kan. Dan word je simpelweg geroepen om op te staan. Ik ben zeker maatschappelijk betrokken, maar ben geen visionair. Ik zou meer vrouwen in tech willen, maar daarvoor sta ik niet op in de ochtend. Ik sta op omdat ik benieuwd ben wat de dag me gaat brengen. Ik ben nieuwsgierig naar de dag.”

“Ik ben ongewild veel bezig met corona en het vaccin en wat voor effect dit gaat hebben, op ons lijf en op de samenleving. Maar ook: wat is het effect dat we nu miljarden uitgeven aan steun, wat betekent dit voor de economie? Ik heb veel vragen momenteel die door mijn hoofd heengaan. Het leven voelt ongestructureerd en ik ben graag van nature gestructureerd. Wat gaat er nog meer veranderen, kunnen we nog met grote groepen bij elkaar? Daar ben ik benieuwd naar. Op fysiek niveau houdt mijn zoontje mij bezig. Hij zorgt ervoor dat ik alle kanten op ren.”

“Ik probeer goed naar mezelf te luisteren. Ik heb heel hard gewerkt de afgelopen jaren en ik ben vrij rigoureus in mijn beslissingen. Als het niet goed gaat, dan stop ik meteen. Dan weet ik: dit werkt niet, en dan zeg ik bijvoorbeeld mijn baan op. Dan is het tijd om iets anders te doen. Ik ben goed in reflecteren. Zo had ik tijdens mijn zwangerschap een hele gave baan, maar dat paste niet qua werkzaamheden bij de periode waarin ik me bevond met zwangere buik. Dan zeg ik die baan op. Ik durf beslissingen te nemen als iets niet past. Ik blijf niet hangen. Het is bij mij wel wit of zwart, er zit weinig tussen.”

“Mijn zoontje heeft een obsessie met boekjes en woordjes leren, dat had ik als kind ook. Ik ging vaak met mijn oma in de trein en dan ging ik voor medepassagiers een boekje voorlezen. Wat ik ook graag deed was mijn broertje les geven. Die is vijf jaar jonger. En verder ben ik eigenlijk altijd gek geweest op muziek en IT. Rond mijn twaalfde zei mijn moeder dat ze ruimte overhad op de UPC server om een website te maken. Ik ben achter de computer gaan zitten en ben daar nooit meer vandaan gekomen. Ik ben websites gaan bouwen en heb deze in de lucht gehouden. Ik heb hierdoor zelf mijn studie en kostgeld kunnen betalen. Mijn moeder was mijn manager.”

“Een half uur aan tafel zitten om samen te ontbijten. Dat doen we ook met het avondeten. Dan zijn er geen telefoons en staat de tv uit. En ik ontbijt altijd hetzelfde. Zoals ik al zei: ik ben van de structuur. Kopje thee met melk, yoghurt met wat fruit en muesli. Voor mij is het ontbijt een rustmoment voordat er kleren worden aangetrokken.”

“Om goed voor je kind te zorgen, moet je goed voor jezelf zorgen. Een mooie les, want als je dat niet doet, dan heeft je kind daar ook niet zoveel aan. Daarom heb ik toen mijn baan opgezegd. Ik heb deze les van mijn moeder geleerd. Als je moeder wordt, zal er iets moeten veranderen of aangepast worden. Je kan niet gewoon alles blijven doen zoals het was, want dan heb je niet voldoende energie en aandacht voor je kind.”

“Waar mensen mij vaak voor benaderen, is om grote dingen heel klein te maken. Vooral in het kader van ondernemen, dus bijvoorbeeld als iemand een bedrijf start, dan zijn we geneigd om het heel groot te maken. We willen meteen flyers, een website, visitekaartjes, veel klanten en alles moet ook nog fantastisch zijn. Mensen maken hun droom heel groot. Mijn kracht is om die droom groot te houden en de eerste stap heel behapbaar.”

“Ik vind het heel tof dat als ik iets bedenk, dat het me dan ook lukt. Ik zet mijn tanden ergens in en dan lukt het me vaak binnen een half jaar. Ik ben een doorzetter, blijf proberen en geef niet op. Verder heb ik oprechte aandacht voor anderen, ik merk dingen op. Ik voel goed aan hoe het met mensen gaat. Uiteraard moet ik mezelf niet vergeten of verwachten dat anderen dit ook voor mij hebben, want dat hoeft natuurlijk niet.”

“Een van mijn helden is onlangs overleden, dat is Tony Hsieh, oprichter van online schoenenwinkel Zappos. Hij begreep dat je ervoor moet zorgen dat je eigen medewerkers en klanten blij moeten zijn. Hij deed alles om zijn eigen personeel tevreden en enthousiast te houden, maar ook om de klanten zo positief mogelijk te benaderen. Dit had tot gevolg dat Zappos een van de grootste online schoenwinkels is. Hij was een visionair.”

“Tapas. Ik houd van heel lang tafelen, dus ik zou het liefst zo lang mogelijk aan een lange tafel willen zitten. Ik zou graag willen eten met mijn familie en vrienden. Ik wil de mensen waar ik gek op ben in de buurt hebben. Het gesprek maakt me niet uit, als het maar gezellig is en we plezier hebben. Ik hoef ook niet in het zonnetje te staan en wil geen speeches. Gewoon gezellig kletsen en misschien nog een spelletje spelen na afloop, Monopoly ofzo.”

Luister hier naar vodcast met Nikky Hofland!