Nederlanders om in de gaten te houden: oprichter Guardian Institute Vicky van der Zee (27)

Toen ze een masteropleiding aan de universiteit van Oxford deed, werd Vicky van der Zee meermalen benaderd of ze tutor wilde zijn. Ze viel op door haar hoge cijferlijst. Een tijdje heeft ze jongeren en studenten van over de hele wereld begeleid op het gebied van taalkennis, waarbij ze ook een coachende rol aannam. In het buitenland zijn bijlessen en studiebegeleiding in het hoge segment door top tutoren heel normaal. In Nederland bestond dit fenomeen nog niet, totdat Vicky besloot om in 2019 haar eigen bedrijf Guardian Institute op te richten.

Ze komt zelf van een hele modale achtergrond en had geen enkele kennis van deze markt. Ze was de enige van haar jaar in Oxford die van een openbare school kwam, in tegenstelling tot een particuliere school. “Ik werd gevraagd of ik wat wilde reizen en wat online tutor werk wilde doen. Ik moest mijn studie zelf betalen, dus ik moest ernaast veel werken en geld lenen. Ik werkte zeker vijftien uur naast mijn studie als tutor en ik had ook nog een bijlesbureau in Nederland. Anders kon ik die opleiding niet betalen.”

Top tutoren zijn mensen die zijn afgestudeerd aan een (meestal beroemde) universiteit en die een hoge cijferlijst hebben. Ze weten veel van een bepaald vakgebied. “Je hebt tutoren die de hele wereld over reizen, tot aan vakantieoorden in Miami of de Bahama’s aan toe. Soms mag je ook wintersporten in Zwitserland. Het gaat vaak om kinderen van expats die veel reizen en die hun kinderen laten begeleiden door tutoren. Het zijn vrijwel altijd kinderen van rijke ouders. Het gaat niet alleen om vakinhoudelijke kennis, maar je kan als tutor ook een mentor rol vervullen. Dan ga je met jongeren of studenten aan de slag met hun doelen, over de baan die ze willen, wat het beste vakkenpakket is of je helpt ze met het aanscherpen van hun cv. Het gaat om kinderen van over de hele wereld.”

Met haar eigen bedrijf Guardian Institute heeft ze zowel tutoren uit Nederland als uit het buitenland. “Er was meteen heel veel vraag. Ik dacht eerst: Nederland is een andere markt, maar al vrij snel werd ik benaderd door ouders. Dit zijn vooral ouders die niet via een regulier bureau huiswerk- of studiebegeleiding willen aanvragen. Het zijn mensen die onder de radar willen blijven, zoals BN’ers, expats of multimiljonairs. Die willen niet dat iedereen weet dat hun kind bijles krijgt. We werken dus ook met geheimhoudingsverklaringen. Er wordt thuis afgesproken of online. Ik krijg ook aanvragen uit India en Amerika. En ja, er zitten ook kinderen bij die net 18 jaar zijn en al in hun eigen Porsche rijden of die met een privéjet op vakantie gaan als ze geslaagd zijn.”

“Ik heb een grote passie voor het onderwijs en dat is mijn drijfveer om te doen wat ik nu doe. Ik begeleid jongeren en studenten op hoog niveau die moeten presteren, maar ik geef ook nog steeds studiebegeleiding aan leerlingen die geen geld hebben. Ik vind het belangrijk dat ieder kind zich kan ontwikkelen. Ik heb altijd in het onderwijs gewerkt. Ik heb eerst een bijlesinstituut gehad. Dat heb ik verkocht, wat me de financiële vrijheid gaf om echt te gaan doen wat ik wilde. Ik was de eerste in mijn familie die ging studeren. Ik heb hard moeten werken om mijn opleiding in Oxford te kunnen doen. Het is moeilijk om daar binnen te komen. Ik vind het leuk om heel hard te werken en om leerlingen iets bij te brengen.”

“Ik sta meestal rond zes uur op en ga tussen zeven en acht uur zwemmen. Dat maakt mijn hoofd leeg. Vervolgens ga ik aan het werk. Ik heb een dochtertje van bijna drie maanden die veel tijd kost, maar heel veel geluk en vrolijkheid brengt in ons gezin. Mijn man past ook op de baby, we verdelen de zorg. De ochtend dat ik niet voor haar hoef te zorgen, ga ik zwemmen.”

“Ik houd heel erg van lezen en op dit moment lees ik een boek van Rutger Bregman: De meeste mensen deugen. Het gaat erom dat de geschiedenis laat zien dat de meeste mensen in hun hart goed zijn en dat je hier ook vanuit kunt gaan. Daar geloof ik zelf ook in. Ik ben hierover aan het nadenken. Ik probeer dit zelf ook uit te dragen. Daarom coach ik regelmatig leerlingen die geen financiële middelen hebben, zodat ik ze verder kan helpen.”

“Veel rust nemen. Ik ben niet iemand die zeventig uur in de week werkt. Maar ik ben ook niet van de vierurige werkweek. Het zit er bij mij meer tussenin. Nadat ik ontspannen mijn dag begonnen ben en even gezwommen heb, gaat het gas er keihard op tot een uur of twee. Dan ga ik dingen doen die mij inspiratie geven, zoals online cursussen of lessen volgens bij universiteiten. Elke dag volg ik een vak, dat is een hobby van mij. Dit geeft mij de balans tussen ondernemerschap en het ontwikkelen op persoonlijk vlak. Ik volg lessen die niets met mijn vakgebied te maken hebben, zoals astrologie, Hebreeuws of geneeskunde. Verder eet ik genoeg groente en fruit.”

“Die komt van mijn favoriete docent op de middelbare school: er zijn momenten in het leven om zonder gêne te zeggen wat je doet om zo verder te komen. We hebben vaak moeite om onszelf aan te prijzen. Er zijn zeker momenten die vragen om bescheidenheid, maar ook momenten om voor goud te gaan en om een beetje brutaal te zijn. Als ondernemer moet je soms brutaal zijn en gewoon om iets vragen, ook al mag het volgens de regels niet. We zijn soms gespannen om een volgende stap te zetten die uiteindelijk niet moeilijk blijkt. Mijn les: gewoon zeggen wat je nodig hebt.”

"De jongeren zelf zeggen dat ik hen inspireer en hen in laat zien dat alles wat zij willen, al bereikt kan worden met datgene wat in henzelf zit. Dit kan kennis zijn, of doorzettingsvermogen, of een duidelijk doel. Voor mij is dit de kern van de coachende rol die ik aanneem; ik geloof dat de jongere zelf alle talenten al bezit, op welk niveau en in welk vakgebied dan ook. Mijn rol is uitsluitend om met hen mee te kijken en denken hoe ik hen kan ondersteunen, bijvoorbeeld door tutoren aan hen te koppelen om hun vakkennis te vergroten. Of om bijvoorbeeld met hen een universiteit te bezoeken om een bepaald programma te bekijken. Ik hoop een jongere vertrouwen in zichzelf te geven."

“Mijn doorzettingsvermogen en ijzeren discipline. Ik geef niet op. Aan de universiteit in Oxford wordt maar vijf procent van de mensen die zich aanmelden, toegelaten. Ik heb alles op alles gezet, net zo lang tot ik het voor elkaar kreeg. Ook al snapte niemand in mijn omgeving waarom ik dit wilde, maar als ik een einddoel voor ogen heb, heb ik de discipline om het af te ronden.”

“Ik denk de Obama’s. Zij hebben ook door stereotyperingen en een glazen plafond moeten heen breken. Ik heb ook ervaren hoe moeilijk dat soms is. Ik heb veel respect voor hun discipline om door te gaan, ook in hun relatie. Die gaat om geven en nemen. Ik denk dat ze me veel kunnen leren over doorzettingsvermogen, passie, je gevoel volgen en tolerantie naar elkaar. Mijn man is ook ondernemer en is onlangs failliet gegaan. Dan moet je ook geven en nemen en soms iets opofferen voor elkaar. Daar heb ik veel van geleerd.”

“Algemene levenszaken, zoals hoe sluit je een hypotheek, wat betekent inflatie, hoe kan ik mijn geld investeren, wat betekent sparen, dat soort dingen. Hele praktische zaken, maar niet alleen financieel. Ook heb ik iemand gemist met wie ik kon praten over de doelen die ik wilde stellen. Ik had wel een levensmentor willen hebben.”

“Ik denk met mijn gezin, familie en vrienden en dan eten we de lasagne van mijn vader, daar ben ik gek op. Mijn vader kan heel goed koken. Ik zou met elkaar willen lachen, zoals we dat altijd doen met de familie. Ik zou het gewoon heel gezellig maken.”