Nederlanders om in de gaten te houden: Oprichter Houseone Rene Daatselaar Baarslag (22)

Wat is thuis? is een vraag die Rene Daatselaar Baarslag (22) zich al op jonge leeftijd stelde. Hij was ruim tweeënhalf jaar oud toen hij werd geadopteerd en kwam er later achter dat er meer mensen zijn die met deze vraag rondlopen. Waar hoor ik thuis en hoe moet een thuis voelen? In 2017 is hij Houseone gestart, samen met Jilmar Kleinluchtebeld. Een tiny house bedrijf, waarmee hij economisch goedkope en duurzame huizen uit zeecontainers gaat bouwen om zo zijn droom te verwezenlijken: mensen een ‘thuis’ geven.

Er wordt volgens Rene weleens gezegd dat thuis is waar je familie is, maar hij is van mening dat thuis ook iets is waar je altijd terug kan komen en wat van jou is. “Een huis zou veilig moeten zijn en iets wat blijvend is. Voor veel mensen is dit niet het geval. Al jong dacht ik: ik wil hier iets mee doen. Ik was 16 toen ik op het MBO zat. Toen ik voor het vak online marketing een website moest bouwen, kwam ik het concept tiny house tegen. Ik dacht meteen: dit kan een oplossing zijn voor mijn vraagstuk. Ik heb hier toen een website over gebouwd, waar ik overigens wel een onvoldoende voor kreeg. Hij zat technisch niet goed in elkaar, maar het idee voor Houseone is toen wel geboren.”

Vlak daarna kwam er op zijn school iemand langs van Zomerondernemer, een zes-weekse cursus, waar jongeren leren om een bedrijf op te zetten. “Dit was mijn wake-up call en een manier om uit de schoolbanken te komen. Ik wilde weg van school, ben nooit een sterke scholier geweest als het gaat om book smart

. Ik vind het leuk om bezig te zijn en oplossingen te bedenken. Ik vond het jammer dat ik op school moest zitten. Ik heb mijn vriend Jilmar gebeld of hij mee wilde doen. Ik zei: “we gaan huizen bouwen”. Hij zei: “leuk, is goed”. Ik had meteen al een visie. Ik wist dat als ik dit ging doen, ik het groot ging aanpakken. Na de cursus zijn we door de Rabobank uitgenodigd om een cursus van drie maanden te doen. Daarna hadden we tweehonderd aanmeldingen voor ons concept van Houseone.”

De containerwoningen zijn inmiddels onderweg, ze hebben 900 aanmeldingen en mensen kunnen zowel kopen als huren. Sinds 2018 is het team aangesterkt met Ezra Schoonen en is Rene de project leider. “We helpen bij het gehele proces, dus vanaf het moment van een vergunning krijgen. Het gaat om een duurzame verandering in iemands leven. We zitten nu in het proces van bouwtekeningen afmaken en kijken wie er vanuit de investeringswereld wil aansluiten. We hebben veel jongeren en starters in ons klantenbestand, maar ook tienermoeders. Van alle niveaus van leven kloppen ze bij ons aan en daar ben ik blij mee, want daarom doen we dit. We willen dit doorzetten naar Europa om ook daar actief te worden voor hulpbehoevende groepen. Ik was onlangs in Griekenland in een vluchtelingenkamp. Daar heb ik gepraat met mensen van de VN. Zij gebruiken ook zeecontainers. Wij willen op den duur ook die doelgroep voorzien van huisvesting.”

“Het mooist lijkt mij om over zestig jaar te kunnen zeggen: ik heb iemand geholpen zijn leven te verbeteren op het meest basale vlak, zoals wonen en leven. Je hebt ook mensen die zich aansluiten bij een vrijwilligersvereniging. Ik zie het voor mezelf wat groter. Waarom zou ik niet focussen op de hele wereld in plaats van bijvoorbeeld alleen op Zwolle. Ik hoop dit waar te kunnen maken. Ik doe dit vooral om meer gelijkheid en eerlijkheid in de wereld te krijgen, en dan met name op het gebied van wonen en huisvesting.”

“Ik sta vroeg op, drink een glas water, ontbijt en poets mijn tanden. Ik ga dan vroeg aan het werk met Houseone. Daarnaast ben ik tweedejaarsstudent aan Windesheim. Ik ben momenteel op zoek naar een bijbaantje voor één dag in de week. Ik verdien nog niet met Houseone. Het is dus in de ochtend of studeren of werken.”

“Ik houd me vooral bezig om werk en privé wat meer in balans te krijgen. Ik mag wat vaker pauze nemen. Ik ben net vier dagen met vakantie geweest en ik zei tegen mijn vriendin dat ik wel weer genoeg was uitgerust. Ik wilde weer aan het werk. Ik ben niet zo’n fan van pauzes en rust nemen, maar weet wel dat het goed is. Ik word er blijer van. Houseone levert veel stress op, omdat er veel zaken zijn die niet lukken. Ik ben er nu 3,5 jaar mee bezig en het is veel brandjes blussen en problemen oplossen. Dat is soms best stressvol. Ik leer nu mezelf aan dat een keer rust nemen ook belangrijk is.”

“Wat voor mij belangrijk is, is dat ik vooral gezond blijf eten. Dan voel je je fysiek ook gewoon lekker in je vel. Ik ga af en toe naar buiten, waardoor ik niet altijd achter een scherm zit. Wat school betreft maak ik altijd mijn huiswerk zodat ik minder hoef te leren voor toetsen. Verder ben ik bezig met fitness. Ik sport later in de avond en slaap heel weinig. Als ik het goed doe, haal ik zes uur per nacht. Na het sporten ben ik vaak nog tot laat aan het werk. Dan beantwoord ik mijn mail.”

“Mijn allerwijste les is dat als iets niet goed gaat, je eerst naar jezelf moet kijken. En als het wel goed gaat, moet je dat ook doen. Ik heb vervelende beslissingen moeten maken de afgelopen jaren en telkens zei ik tegen mezelf: oké, hier ben ik niet goed in, mijn mede-eigenaren van Houseone ook niet. Als zij iets niet goed doen, dan ligt het aan mij. Ik ben in de lead en run Houseone. Als andere mensen iets niet goed doen, dan ligt het aan mij. Vaak schuiven we het af op andere mensen. Waarom heb je dit zus of zo gedaan? Nee, het ligt aan mij. Ik had ze anders moeten instrueren, helpen en mogen doorvragen.”

“Ik ben altijd wel heel blij, tegen iedereen. Ik zeg tegen mensen als iets goed hebben gedaan. Ik bedank altijd mijn leraren na de les en ben blij tegen de kassières. Ik maak contact.”

“Mijn doorzettingsvermogen en mijn creativiteit. Ik zie oneindige kansen en mogelijkheden. Als iemand zegt: kom, laten we dit doen, dan doe ik er nog een creatief raar schepje bovenop. Ik durf door te gaan waar anderen opgeven. Tot in het domme aan toe. En soms als ik uitgestreden ben, zeg ik ook: “oké, ik had het mis”. Dat vind ik leuk aan mezelf. Daar kan ik spontaan blij van worden en daarmee activeer ik mezelf.”

“Ik wou dat ik wist wie dat kon zijn voor mij. Ik probeer een mentor te vinden, maar die moet wel hele specifieke dingen gedaan hebben. Die heb ik tot dusver nog niet gevonden. Hij moet bijvoorbeeld een bedrijf gefuseerd hebben, vaak gefaald hebben en streng zijn voor anderen. Hij moet veel business ervaring hebben, maar hij hoeft geen succesverhaal te zijn.”

“Over hoe het er in de echte wereld aan toe gaat, dat heb ik gemist. Hoe is het om arm of rijk te zijn, hoe het is om een bedrijf op te zetten, om werknemer te zijn, om ruzie te hebben met mensen en om het weer goed te maken. Hoe is het om te falen en om bang te zijn. Dat soort dingen. Ik denk dat daar wel eens aandacht aan besteed mag worden op school. We krijgen les in rekenen of taal, terwijl het merendeel van de mensen niet eens weet hoe ze blij moeten zijn.”

“Ik denk warme appeltaart van mijn moeder, die is het allerlekkerst. Ik zou denk ik met Harm Janssen afspreken, een van mijn twee beste vrienden. Ik zou het tijdens mijn laatste avondmaal hebben over onze goede vriendschap en over de dingen die we samen hebben meegemaakt. Dan overlijd ik als een heel blij man.”