Nederlandse artsen in Suriname: de rek is er hier echt uit

De Nederlandse coronahulpverleners in Suriname treffen een land aan in volledige lockdown. In de uitgestorven straten van Paramaribo passeert slechts af en toe een auto of bromfiets van mensen die nog mogen reizen omdat ze als onmisbaar gelden. Ook in de buitenwijken van de hoofdstad is het ongekend rustig. Hier en daar wat spelende kinderen op de erven, maar vooral lege straten.

"Ik heb nog nooit zo snel door Paramaribo kunnen rijden. Het is echt rustig", constateert de in Suriname geboren ic-verpleegkundige Melvin Boerleider. Hij arriveerde vrijdag met artsen Jeroen Schouten, Hanna Kroon en twintig andere collega's uit Nederland om hun Surinaamse collega's te ondersteunen tijdens de derde coronagolf in het land.

Suriname kan de hulp goed gebruiken. Het land is in de greep van de zogeheten Manaus-variant van het virus, afkomstig uit buurland Brazilië. Er overleden afgelopen week 48 patiënten. Ondertussen groeit de vaccinatiebereidheid. De autoriteiten in het circa 600.000 inwoners tellende land hebben al ruim 108.000 doses toegediend.

Tropenarts Kroon hoefde niet lang na te denken toen ze de oproep zag om hulp te gaan bieden. "Ik kan echt niet in Nederland met mijn beentjes omhoog gaan zitten als het hier code zwart is", zegt Kroon. Ook Boerleider heeft niet lang nagedacht. "Ik moet mijn srananman (naam voor Surinamers) komen helpen."

Voor Schouten is het de tweede keer dat hij in Suriname is om zijn collega’s te helpen. Vorig jaar was hij er ook om bij te springen. Omdat hij de ziekenhuizen en de mensen kent kon hij zaterdag direct aan de slag met de inventarisatie van de hulpbehoefte.

"Het is duidelijk dat het tekort aan menskracht en ic-bedden nu de grootse bottleneck is. Daarom komt er vrijdag nog een groep van vijftien mensen om te helpen. Uiteindelijk willen we de komende tijd hier steeds met rond de 35 mensen aan de slag zijn. Ik verwacht dat we hier tussen de vier en zes weken zullen zijn, in ieder geval tot de vaccinaties goed op gang komen en de aantallen gaan dalen’’, aldus Schouten.

De artsen hebben al met eigen ogen gezien dat extra hulp welkom is. "We waren in het Sint Vincentius-ziekenhuis waar het heel druk was met de toeloop van patiënten. We zagen dat de anesthesioloog zowel de operatiekamer als de ic moest runnen. Hij deed dat al vier weken lang, inclusief de weekenden, weliswaar met hulp van collega’s, maar de rek is er echt uit. Daar gaan we dus de komende week bijspringen’", aldus Kroon en Boerleider.

Hoewel de hulp van de Nederlanders zeker voor verlichting zal zorgen, blijft Schouten realistisch. De grootste winst moet nu behaald worden uit het zo snel mogelijk opvoeren van het vaccinatietempo. ‘’Wat we nu doen is voor eventjes. Het is dempen, een doekje voor het bloeden. Wat echt gaat helpen is vaccineren, vaccineren en nog eens vaccineren."