De Nederlandse Spoorwegen gaan niet naar de rechter om de staking van woensdag in Noord-Nederland te voorkomen. Dat laat een woordvoerder van de NS weten. FNV-bestuurder Roos Rahimi noemt het een "wijs besluit". Volgens haar was een rechtsgang "juridisch niet kansrijk" geweest.
Volgens de NS zou de rechtsgang alleen worden gemaakt als de acties een gevaar zouden opleveren voor de veiligheid van reizigers. Bijvoorbeeld als veel reizigers zich op stations zouden verzamelen voor grote evenementen. Maar daar is woensdag geen sprake van, aldus de zegsman. In hoeverre de dienstregeling woensdag intact blijft door de staking is nog niet bekend. Later op de dag volgt daar meer informatie over.
Volgens Rahimi vindt er goed overleg plaats tussen de NS en de vakbonden over de stakingen. Zeker als het aankomt op veiligheid voor de treinreiziger. "Niemand is gebaat bij onveilige situaties, daarom moeten daar goede afspraken over worden gemaakt." Ook kunnen kunnen de bonden zo tijdens het overleg onderscheid maken "tussen wat onveilig is en wat de NS niet goed uitkomt", aldus de vakbondsbestuurder.
De vakbonden onderhandelen al enige tijd met de NS over een nieuwe cao. Een van de cao-eisen van de vakbonden is een automatische compensatie voor de prijsstijgingen in het salaris van NS-medewerkers. Ook willen ze een eenmalige uitkering van 600 euro en een aanpassing van de regeling om eerder te stoppen met werken. Maar de partijen zijn na vijf onderhandelingsrondes nog niet nader tot elkaar gekomen. Daarom gaan de bonden nu actie voeren.
Naast de staking in Noord-Nederland, waarbij NS-personeel het werk neerlegt tussen 04.00 uur 's ochtends en 04.00 uur de volgende dag, volgen meer acties. Zo staken de bonden op 26 augustus in het westen van het land. Drie dagen later gaan de acties verder in de regio noordwest. Op 30 augustus staakt personeel in het midden van het land en op 31 augustus in het oosten en zuiden van Nederland.
Eerder dreigde het spoorbedrijf naar de rechter te gaan als de spoorvakbonden zouden gaan staken. Daarmee reageerde de NS op het ultimatum van de bonden, waarmee zij betere cao-afspraken wilden afdwingen. Volgens de NS konden acties "zeer schadelijke gevolgen" hebben, onder meer voor reizigers die sterk afhankelijk zijn van vervoer per spoor.