Oude Vlaamse en Nederlandse kunst in canon

Honderd Nederlandse en Vlaamse kunstwerken van vóór 1750 die van groot belang zijn voor de kunstgeschiedenis, zijn samengebracht in een kunstcanon. Op de lijst staan grote namen als Rembrandt van Rijn, Johannes Vermeer en Jheronimus Bosch, maar ook veel kunstwerken van onbekendere kunstenaars zoals de beeldhouwers Claes Sluter en Johan Gregor van der Schardt.

In twee stemrondes hebben conservatoren van musea en het publiek de zogenoemde CODART Canon samengesteld. De lijst is niet bedoeld als een soort top 100, maar meer als overzicht van waardevolle kunstvoorwerpen en een verwijzing naar wat er nog meer aan moois is in musea overal in de wereld.

Per kunstvorm staan kunstenaars met maximaal twee werken in de canon. Rembrandt bijvoorbeeld met twee schilderijen en twee tekeningen. Om die reden staan Meisje met de parel van Vermeer en Het Joodse bruidje van Rembrandt die allebei veel stemmen kregen, toch niet in de canon. Kunst van na 1750 staat sowieso niet in de lijst. In het overzicht komen vijf vrouwen voor. Een van hen is tekenares en etsster Geertruydt Roghman.

"De stemming en canon zijn ook bedoeld om de minder bekende kunstwerken uit deze periode onder de aandacht te brengen bij een groter publiek" zegt directeur Maartje Beekman van CODART. "Wij zien de canon als een startpunt, een kompas in het omvangrijke aanbod aan oude kunst dat te zien is in museumcollecties over de hele wereld."

De lijst is te zien op het online platform van de organisatie en er zijn plannen voor een boek en podcast.

CODART is een internationaal netwerk van bijna zevenhonderd conservatoren. Ze komen uit driehonderd musea in meer dan veertig landen, waaronder het Rijksmuseum in Amsterdam, de Hermitage in Sint-Petersburg, het Louvre in Parijs en Royal Museums of Fine Arts of Belgium in Brussel.