Sem van der Ree ging niet op tussenjaar, maar fulltime aan het werk als assisent-schoolleider

Toen hij twee jaar geleden slaagde voor zijn eindexamen, zag Sem van der Ree (net 20) studeren nog niet zitten. Hij is niet zo’n reistype, dus met zijn vrienden de wijde wereld intrekken was geen optie. Toen hij een fulltimebaan aangeboden kreeg door het Eligant Lyceum als assistent schoolleider, hoefde hij niet lang na te denken.

Sem is niet het type dat graag stil zit. Naast zijn schoolwerkzaamheden zat hij in de leerlingenraad en de MR van school, waardoor hij al veel samen had gewerkt met het Eligant Lyceum, toen er een fusie gaande was met zijn eigen school. “Die samenwerking verliep zo goed, dat ze mij die baan wilde aanbieden.” Hij houdt van acteren en werkte na school in de horeca. “Ik ben altijd bezig met allerlei dingen. Omdat ik niet wist wat ik met mijn tussenjaar ging doen, voelde dit als een perfecte invulling. Achteraf gezien is dit precies wat ik wilde. Vorige week was mijn laatste dag, na de zomer ga ik studeren.”

De functie bestond nog niet en zijn collega’s waren voornamelijk mensen waar hij eerst les van kreeg. “Ik heb eerst een beetje de kat uit de boom gekeken. Ik heb van alles gedaan, zoals de open dag organiseren en presenteren, drinken kopen voor de tweedaagse van collega’s, ICT-problemen oplossen, contact met ouders en leerlingen, jaarplanning maken. Het was heel breed. Ik was de smeerolie binnen het team. Als er iets opgelost moet worden, wist ik wat er moest gebeuren.”

De aanstelling was voor een jaar, maar het beviel zo goed, dat hij nog een jaar is gebleven. “Daar heb ik wel een poos over nagedacht, want ik wilde ook wel iets anders gaan doen. Door het corona jaar heb ik veel kunnen doen, zoals leerlingen ondersteunen om erdoorheen te komen.” Na de zomer gaat Sem studeren in Utrecht. “De knoop is net doorgehakt, ik ben niet zo goed in kiezen. Ik heb mijn eigen leeftijdsgenoten wel gemist. Daarom heb ik zin om te gaan studeren en nieuwe vrienden te maken. En elke dag vroeg op gaat me nog niet heel goed af, dus ik kijk er wel naar uit dat ik straks wat later kan beginnen. Ik wil wel betekenisvol bezig blijven. Als je studeert, ben je vooral met jezelf bezig. Ik ben dus wel op zoek naar iets wat ik naast mijn studie kan doen. Ik ga niet stil zitten.”

“Ik leef heel erg per dag. Ik ben benieuwd wat de dag brengt en eigenlijk geniet ik van alles wat er gebeurt en hoe ik kan leren van de dingen die gebeuren, ook als ze minder leuk zijn. Dat is het eigenlijk: ik sta op om te genieten van de dingen die er gebeuren.”

“Op persoonlijk vlak ben ik best wel druk met mijn studie en mijn nieuwe leven na de zomer. Ik zit op een kruispunt met twintig wegen en allemaal vertakkingen. Ik moet keuzes maken en mijn weg vinden. Dat houdt me wel bezig. Op breder vlak maak ik me zorgen om de jongeren, die veel thuis hebben gezeten en nu weer wat meer mogen doen. Maar dit verandert ook telkens weer. Ik hoop dat het goed gaat komen met iedereen en dat het snel voorbij is.”

“Vooral niet je humor verliezen. Ik zie overal de grappige kant van in. Ik lach veel en maak grappen met collega’s. Ik houd van spontane dingen doen en soms laat ik de bende even de bende en doe ik niks. Verder houd ik van lekker eten en loop ik met de hond. Dat is de hond van het gezin. Soms loop ik in het weekend een paar uur door de stad waar ik woon.”

“Ik was een vreemde eend in de bijt. Zo vond ik kassa’s heel interessant. Niet zo’n kassa van Intertoys, maar echte kassa’s. Op mijn twaalfde kreeg ik een oude kassa met bonnetjes, die ik vervolgens helemaal ging instellen. Ik was heel avontuurlijk, kon niet twee minuten in de box liggen. Ik heb een winkeltje voor onze deur gehad waar mijn buurjongen en ik snoep en limonade verkochten.”

“Dat is het erge, ik ben geen rituelen mens. Ik kan het er niet in krijgen. Ik eet dus niet hetzelfde ontbijt. Ik word ongelukkig als ik zo’n routine heb. Mijn ritueel is om geen routine te hebben. Ik kijk als ik opsta wat ik doe: soms eet ik yoghurt, de volgende dag weer iets anders. Ik douche wel elke ochtend.”

“Dit is wel een bijzondere tijd voor mij. Ik had een tijdje terug een interview in de Stensor. Daarna ben ik gebeld door Radio 1, dat was heel leuk. Toen ben ik door jou benaderd en vervolgens ben ik gebeld door een vereniging van schoolleiders. Ik word nu dus veel gebeld voor interviews. Privé word ik weinig gebeld. Mijn generatie belt niet veel. Maar ik vind het wel leuk om te bellen. Soms word ik gebeld met de vraag of ik zin heb om af te spreken of met de vraag of ik een appje heb ontvangen.”

“Ik waardeer mijn open blik en dat ik weinig vooroordelen heb. En als ik ze toch heb, probeer ik die uit te schakelen. Ik waardeer mijn optimisme. Ik zie altijd het positieve en dat krijg ik ook terug van andere mensen.”

“Oh, dat is een lastige vraag. Brigit Kaandorp komt als eerste bij me op. Ik vind haar echt supergrappig. Ze schrijft hele goede liedjes en ik denk dat ik veel van haar zou kunnen leren. Nee, ik kies toch voor iemand anders, mijn jongste zusje. Zij is best een bijzondere persoonlijkheid doordat ze zo onbevangen, optimistisch en gevoelig is. Dat zou ik wel van haar willen leren. Ze is nu negen jaar oud. Ik hoop dat ze zo blijft.”

“Dat is wel een diepe vraag. Goulash met frietjes van mijn moeder, en dan zou ik met mijn familie, een aantal vrienden en een aantal collega van werk willen eten. Ik zou tegen iedereen zeggen: geniet van elke dag en maak je geen zorgen om mij.”

“Ik ga in Utrecht wonen. Het is moeilijk om daar een kamer te vinden. Dus als iemand een kamer weet, dan is dat heel welkom.”