Staatsbosbeheer: gebruik menggranulaat is 'lastig'

Het gebruik van menggranulaat om natuurpaden te verharden is "lastig." Gebruik van het bouwpuin heeft voordelen, maar het belangrijke nadeel is dat er plastic in zit. Staatsbosbeheer doet er alles aan om te voorkomen dat plastic van paden daadwerkelijk in de natuur terechtkomt. De natuurbeheerder zal nog scherpere afspraken met aannemers gaan maken over het gebruik van menggranulaat, zegt een woordvoerder van Staatsbosbeheer maandag.

Het tv-programma Pointer van KRO-NCRV laat maandagavond zien dat sommige paden van Staatsbosbeheer bezaaid liggen met stukken pvc-buis, elektriciteitsdraden en pluggen. Op sociale media doet het onderzoeksprogramma maandag al een boekje open over het eigen onderzoek. Staatsbosbeheer erkent dat het voor zover bekend op vier plekken te vervuild menggranulaat is gebruikt. "Daar halen we meerdere keren per jaar plastic resten met de hand weg", aldus de woordvoerder.

Menggranulaat is fijngemalen puin dat overblijft na het slopen van gebouwen. In de reststof mag maximaal 1 procent bijmenging van plastic en ijzerdraad zitten, maar soms is de reststof vuiler. Natuurbeheerders, maar ook onder andere waterschappen en gemeenten, gebruiken de stof om paden te verharden. Op een slappe ondergrond leggen ze eerst doek, daarna een laag menggranulaat en tenslotte een afdeklaag van schoner materiaal. Het puin zit gewoonlijk dus 'ingepakt'. "Het is absoluut niet wenselijk dat het aan de oppervlakte ligt en dat mensen over stukjes glas en plastic wandelen of fietsen", vindt Staatsbosbeheer.

De natuurbeheerder blijft het menggranulaat wel gebruiken, zegt de woordvoerder. "Want andere materialen hebben ook nadelen: betonproductie is erg milieubelastend, om schelpenpaden te maken moet er gedolven worden in de zeebodem en natuursteen moet van ver weg komen en die winning laat ook sporen na. Het is aan de overheid om nader te bepalen of microplastics in de bodem schadelijk zijn. Daar zijn wij geen expert in."

Staatsbosbeheer beheert in Nederland zo'n 11.200 kilometer wandel- en fietspad. Daarvan is in elk geval 2800 kilometer geheel of half verhard.