Steeds meer agressie door coronamaatregelen

Steeds meer mensen hebben moeite met de voortdurende coronamaatregelen en de situatie waarin ze zich bevinden, met alle gevolgen van dien. Ziekenhuizen en zorgcentra krijgen in toenemende mate te maken met agressieve patiënten en bezoekers die de coronaregels niet accepteren. Maar ook in het openbare leven lijkt het alsof ons lontje steeds korter wordt.

Ook op het werk is het humeur van mensen niet altijd even zonnig. Ruim een derde van de hulpverleners stelt dat de agressie op de werkvloer toeneemt door de coronacrisis. Dat zegt vakbond CNV na onderzoek in de publieke sector, waaronder zorgmedewerkers, ambulancepersoneel, gevangenispersoneel, ov-personeel en beveiligers. Veertig procent van de ondervraagden van het onderzoek wordt vaker agressief benaderd door patiënten, cliënten en omstanders en vijftien procent heeft vaker te maken met fysiek geweld. Pakweg zeventig procent geeft aan dat mensen een korter lontje hebben door de coronacrisis. Maar ook agenten en handhavers hebben steeds vaker met agressie en geweld te maken op straat of als ze illegale feestjes of demonstraties aan banden moeten leggen.

Uit een enquête van vakbond NU’91 onder 1200 zorgverleners en een rondgang van radiozender BNR langs diverse ziekenhuizen blijkt dat agressie en intimidatie op de werkvloer de laatste maanden toeneemt, zegt zestig procent van de ziekenhuismedewerkers. Een kwart krijgt te maken met fysiek geweld, zoals slaan, schoppen en/of spugen. Patiënten en bezoekers verzetten zich steeds meer tegen de coronamaatregelen. Maar ook schelden is een vorm van geweld, iets wat dagelijks voorkomt.

lijkt momenteel hard nodig. De lontjes lijken korter dan ooit, en dan hebben we het nog niet eens over wat er allemaal plaatsvindt achter gesloten deuren. Deze crisistijd, die voorlopen nog niet over is, roept van alles bij een ieder op en kan dus ook extreem gedrag triggeren. Ondermijning

van het gezag, wantrouwen in het beleid van de overheid en vele complottheorieën die de ronde gaan, spelen ook een rol. Mensen lijken het vertrouwen te verliezen en komen steeds meer voor zichzelf op en vinden het lastig om zich aan alle maatregelen te houden.

Nu is wel de vraag of het korte lontje syndroom iets van deze tijd is. In heftige situaties, en met name situaties die langer duren zoals de huidige coronacrisis, reageert iedereen anders. Meer beveiliging is zeker nodig en dit gebeurt al. Zo is er op de verpleegafdelingen van het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen wat meer bewaking om de bezoekers te wijzen op het feit dat er maar één bezoeker bij de patiënt mag. Daar legt echter niet iedere bezoeker zich bij neer.

Meer bewaking is echter niet de oplossing, maar wel eigen verantwoordelijkheid, begrip en vooral luisteren. Mensen die agressief zijn of gedrag vertonen dat niet acceptabel is, lopen waarschijnlijk al langer rond met iets wat hun dwarszit. Het niet weten waar je aan toe bent, geeft gevoelens van onzekerheid. Luisteren doet wonderen. Veel mensen hebben het gevoel dat hen de mond wordt gesnoerd, wat enigszins ook het geval is, gezien de mondkapjes. Mensen willen graag gezien en gehoord worden. Kortom, we leven in een tijd die veel van ons vraagt; voor de een is dat wat makkelijker dan de ander. Begrip en een luisterend oor zijn noodzakelijk, naast investeren in kennis op het gebied van veiligheid.