Japanse modeketen Uniqlo opent in Amsterdam

27 sep 2018, 13:22 Zakelijk
japanse modeketen uniqlo opent in amsterdam
ANP
De Japanse kledingketen Uniqlo opent vrijdag zijn eerste winkel in Nederland in de Amsterdamse Kalverstraat. Veel Nederlanders zal die naam niet bekend in de oren klinken, maar de keten heeft wereldwijd ongeveer 2000 winkels. Moederbedrijf Fast Retailing is bovendien een van de grootste kledingconcerns ter wereld.
Plannen voor andere Nederlandse winkels heeft Uniqlo, dat al in twintig andere landen waarvan zes in Europa actief is, niet direct. Eerste prioriteit is volgens topman Tadashi Yanai van Fast Retailing van de Amsterdamse winkel een succes maken. Pas daarna kan naar andere steden worden gekeken.
Uniqlo's strategie is dan ook anders dan die van grote concurrenten als H&M en Zara die agressief uitbreiden. Dat blijkt ook wel uit de stappen in België. Na de opening van een eerste winkel in Antwerpen in 2015 zijn er drie jaar later twee winkels bij gekomen. Waar Uniqlo in Japan en elders in Azië veel winkels heeft, richt het bedrijf zich in Europa op ,,grote winkels in iconische steden''. Daarmee wil Yanai de naamsbekendheid van Uniqlo vergroten.
Uniqlo richt zich op basiskledingstukken die stijlvol zijn, maar niet achter de laatste mode aan lopen. Yanai ziet in Nederland daarom een uitstekende markt voor zijn belangrijkste merk. ,,Ik zie hier bijna niemand in pak lopen. Mensen kleden zich graag casual.'' Het Japanse merk profileert zich ook met het gebruik van nieuwe technologie in zijn kleding. Zo heeft het een lijn met kleding van een stof die extra warmte afgeeft en dunne stoffen die toch water- en winddicht zijn.
Ontwikkelingsorganisatie Schone Kleren Campagne plaatst een kanttekening bij de feestelijke opening in Amsterdam. ,,Terwijl Uniqlo de champagne opentrekt, zitten 2000 vrouwen en mannen nog in de schulden", zegt Mirjam van Heugten. Ze verwijst naar de sluiting van een kledingfabriek in Indonesië, nadat Uniqlo plotseling de productie had verplaatst om kosten te besparen. De arbeiders bleven met lege handen achter en wachten nog altijd op de ontslagvergoeding, waar ze wettelijk recht op zouden hebben.