Voor Alain Clark voelt de huidige fase van zijn carrière als "een soort lente" en dat komt door zijn nieuwe muzikale aanpak. Dat vertelt de Nederlandse artiest aan het ANP naar aanleiding van zijn nieuwe materiaal.
Clark brengt sinds augustus iedere maand een nieuw nummer uit, een aanpak die voortkomt uit de coronaperiode. "Toen werd de cyclus doorbroken van twee, drie jaar aan een album werken en dan weer touren", vertelt hij. "Dat lag allemaal stil en daardoor stond je er ook bij stil dat dat niet meer kon. Vanaf die periode ben ik heel veel gaan schrijven zonder aan een album te werken, waardoor de nummers zich opstapelden. Daardoor dacht ik: ik moet meer in het moment durven te stappen."
Clark was van de "oldschool-mentaliteit", zegt hij. "Van je moet een album maken en als het af en perfect is, ga je het delen. Maar dit heeft me wel bevrijd. Dat komt ook door waar ik ben in mijn leven, met mijn zoon die bijna 15 is, waardoor bepaalde moves ook makkelijker zijn. Ik moest eerst veel meer plannen, maar nu kan ik gewoon af en toe naar LA gaan om daar weer muziek op te nemen."
Die aanpak hangt samen met een keuze die Clark heel bewust heeft gemaakt. "Ik heb op een gegeven moment besloten om te vertrekken van het idee dat alles ergens toe moet leiden", zegt hij. "Eigenlijk naarmate ik ouder word, zie ik steeds meer dat valuta niet in geld uit te drukken is, maar in vreugde en plezier en dat met mensen delen."
Zwarte muziek
Dat besef leidde weer tot een volgende belangrijke stap. "Wat er uit die mindset is gekomen, is het besef dat ik niet zoveel aanspraak heb gemaakt op de kant van mij die gaat over groove, de meer zwarte muziek. Er is de intentie om dat wat meer op te zoeken. Mijn liefde voor muziek is toch vooral vanuit hiphop, soul en funk gekomen. Dus ik voel een uitnodiging en uitdaging om daar echt meer in te blijven stappen. Dat is nog een soort bevrijding voor mij."
Daarom is hij recent weer meer in LA geweest, waar hij ooit op zijn 19e naartoe vertrok "voor de tienerdroom om een grote ster te worden". Nu ging hij er enkel naartoe om zich "te omringen met mensen die vele malen beter zijn dan jij". En waar dat toe leidt, dat doet er dus niet zo toe. "Ik probeer mezelf open te stellen voor aanmeren waar ik aanmeer, en het is een mooie plek waar ik ben. Het voelt ook wel risicovol op een bepaalde manier. Maar dat geeft ook precies de energie die je kan gebruiken."