Bij de kranslegging zondagavond samen met haar vader op de Dam in Amsterdam, gaf Iris Hond in een vooraf opgenomen videoboodschap aan stil te staan bij "de slachtoffers van toen, maar ook bij alle mensen die nu in oorlogsgebied leven". Over hen zei de pianiste dat hun verdriet, "ons verdriet" is.
In het eerste deel van het fragment, dat op grote schermen te zien was, sprak ze over het verlies van haar eigen familie tijdens de Tweede Wereldoorlog. "In Auschwitz zagen wij voor het eerst alle namen van onze familieleden op de lijst staan", vertelde ze over een eerder bezoek aan het concentratiekamp met haar vader. "Het verdriet werd zichtbaar. Daar waar onze familieleden werden vermoord liepen wij huilend, hand in hand als enigen van de familie de poorten uit."
In een interview met TROS Kompas voorafgaand aan de Nationale Herdenking zei Hond dat ze, hoewel ze niet is opgevoed met Joodse gebruiken, wel is "grootgebracht met de basisregel dat je, waar je ook bent, in ieder geval een heel rustig plekje zoekt om aandacht te hebben voor die twee minuten stilte tijdens de Nationale Dodenherdenking op 4 mei".