Nederlanders om in de gaten te houden: zangeres en songwriter Lakshmi Sami Persaud (25)

Het begon voor zangeres en songwriter Lakshmi allemaal thuis in de huiskamer. Ze was als kind van de ballet, maar vanaf haar elfde leerde ze piano spelen en begon ze met liedjes schrijven en zingen. Ze was heel verlegen, dus haar optredens waren volgens Lakshmi zelf kneuterig en laagdrempelig. Vijf jaar geleden kwam ze van de Herman Brood Academie af en inmiddels is ze een veelgevraagde zangeres met een eigen theatertour LAKSHMI.

Na de academie is Lakshmi haar eigen bedrijf LAKSHMIMUSIC begonnen. “Ik wilde niet afhankelijk zijn van andere mensen die mijn muziek gingen uitgeven. De eerste twee jaar heb ik het meeste geleerd. Je moet het heel lang volhouden, want in het begin gebeurt er weinig. Al je energie gaat in je muziek zitten. Ik verdiende niets en had een bijbaan om alles te kunnen betalen.”

In 2016 heeft Lakshmi haar eerste EP met vijf nummers uitgebracht, die best goed werd opgepakt. “In het najaar van dat jaar heb ik nog een EP uitgebracht en in 2017 een heel album. Toen begon het echt te lopen. Ik werd verkozen tot serious talent bij radio 3FM en werd vervolgens uitgenodigd bij De Wereld Draait Door (DWDD). Daarna ben ik nog vijf keer in de uitzending van DWDD geweest. Als je daar in de uitzending bent geweest, ontploft het. Het geeft een enorme boost aan je CD of ticket verkoop.”

“Voor mijn gevoel sta ik nog aan het begin. Het kan altijd beter en groter. Ik heb het afgelopen half jaar, waarin ik met mijn theatertoer LAKSHMI door het land heb opgetreden, veel geleerd. Ik heb vier a vijf avonden per week op het podium gestaan. Dat vraagt veel van je. Ik ben bijna nooit thuis. Ik ervaar meer structuur in mijn leven door die tournee. Alles staat ten dienste van de beste show geven. Ik wist wel dat ik het in me had, maar dat ik zo’n lange tijd zou kunnen focussen; dat is wel mooi om te ervaren.”

“Wat mij echt raakt, is dat veel mensen na mijn show helemaal vol schieten. Na de show sta ik altijd nog een uurtje bij de merchandise en dan komen mensen naar mij toe om te vertellen wat hen geraakt heeft. Dat is bijna iets surrealistisch voor mij. Dat mijn muziek zo bij mensen binnenkomt, is het grootste compliment voor mij. Ik weet nog steeds niet goed hier ik hiermee om moet gaan. Mensen herkennen zich in mijn nummers en het verhaal wat ik vertel. Zo heb ik bijvoorbeeld heel veel kritische stemmen. Daar vertel ik over in mijn show en mensen herkennen zich daarin.”

“Dat vind ik vrij bizar. Ik voel me vereerd. Ik heb het idee dat ik maar wat aanklooi en dan hoop ik maar dat het goed is. Ik lig liever onder mijn bed bij release dagen. Zal het wel goed zijn? Dat moet je eigenlijk niet hebben in deze business, maar dat heb ik heel erg. Een slechte recensie is ook een recensie. Het ergste voor mij is om genegeerd te worden en om onzichtbaar door het leven te gaan. Ik heb liever de aandacht, ook als dit een slechte recensie is.”

“Je moet heel veel geduld hebben. Dat klinkt raar uit mijn mond, want ik ben best ongeduldig. Maar je moet een soort van kinderlijk vertrouwen hebben dat het je gaat lukken. Dat is het allerbelangrijkste. Bij mijn eerste EP ging alles mis wat er mis kon gaan. Ik was alleen maar aan het huilen en had een half jaar paniek. Toch had ik ook het vertrouwen dat het goed zou komen.”

“Het is belangrijk om mensen om je heen te verzamelen die je voor honderd procent vertrouwt. Dit zijn mensen die altijd eerlijk tegen je zijn, ook als het vals of slecht was. Je hebt mensen nodig waar je iets van kunt aannemen en die het beste met je voor hebben. Verder moet je je van niemand iets aantrekken. Ik heb deze mensen nu om mij heen en dat is heel fijn. Het is af en toe ook ongemakkelijk, want ze zijn heel erg eerlijk en zullen mij nooit de hemel in prijzen als dat niet nodig is. Ze halen je van je wolk af en dat is het meest waardevol.”