Regisseur Judith Faas maakt indringende theatervoorstelling over scheiden

In het kader van de Dag van de Scheiding sprak Nieuws.nl regisseur Judith Faas van theatergezelschap BonteHond, die op 22 september met haar theatervoorstelling ‘En de winnaar is...,’ over echtscheidingen, in première gaat. Toen ze steeds meer vragen kreeg van haar dochter (7) over scheiden en ze zelf zag wat er gebeurt met kinderen van gescheiden ouders, was de tijd rijp om hier iets in theatervorm mee te doen.

Steeds meer kinderen in de klas van haar dochter hebben gescheiden ouders en komen uit samengestelde gezinnen. “Ik moest mijn dochter beloven dat wij nooit zouden gaan scheiden, maar dat kan ik niet, want dat weet ik niet. Als kind was ik vroeger als de dood dat de ruzies van mijn ouders door mij kwamen. Het valt mij op dat kinderen het moeilijk vinden om hierover te praten; wat doet een scheiding met ze en wat gaat er om in hun hoofd.”

In haar theatervoorstelling zet ze de ouders niet als schuldigen neer, maar laat ze de worsteling zien van de ouders en het kind vanaf het moment dat ze hebben besloten om uit elkaar te gaan tot aan het tekenen van de papieren. “Die periode speelt zich in de voorstelling af in een boksring. Het publiek zit erom heen en ziet hoe de ouders worstelen en vechten en hoe het kind zich hiertoe verhoudt. Het kind probeert het weer goed te maken, omdat het denkt invloed te hebben op de relatie van de ouders.”

Wat Judith vaak om haar heen hoort, is dat ouders achteraf geen idee hadden wat ze hun kinderen tijdens die periode hebben aangedaan. “Hier worden ze zich pas jaren later van bewust, maar dan is het kwaad al geschied. Voor een vechtscheiding hoef je geen slecht mens te zijn, dat kan iedereen gebeuren. We raken verstrikt in emoties en hierdoor de weg kwijt. Hiermee praat ik het niet goed, maar het moet wel bespreekbaar zijn. We mogen zeker mensen aanspreken op hun gedrag en wat dit met een kind doet. Ik ken mensen van mijn leeftijd die nog steeds last ondervinden van de scheiding van hun ouders.”

De voorstelling is voor beginnende pubers vanaf tien. Het onderwerp is weliswaar heftig, maar het stuk is ook luchtig. “Er zit veel liefde in, maar ik maak het niet mooier dan het is. Er zit hoop in de voorstelling en het is confronterend. Ik heb veel gesprekken gehad met kinderen die hiermee te maken hebben gehad. Ik heb ook klassen geïnterviewd over schuldgevoel bij een scheiding. Stel, een jongen vertoont vervelend gedrag, luistert nooit en gamet de hele dag, dan denkt de hele klas dat deze jongen schuldig is aan de scheiding van zijn ouders. Het is belangrijk om aan kinderen te laten zien dat zij nooit schuldig zijn aan een eventuele scheiding.”

Judith hoopt dat kinderen zich minder alleen voelen na het zien van de voorstelling en dat ze weten dat ze niet de enige zijn. “Het is belangrijk dat hun gevoelens erkend worden en dat ze weten dat ze hierover kunnen praten. Het zou mooi zijn als kinderen en ouders komen, en dat er na afloop wat ruimte is dat kinderen durven te zeggen wat ze voelen. Ze beschermen vaak hun ouders, terwijl dit andersom zou mogen zijn.”