Nederlanders om in de gaten te houden: team entrepreneur bij Team Academy Jesse Linnartz (20)

Hij noemt zichzelf een moeilijke leerling toen hij op de middelbare school zat. Jesse Linnartz had meteen in de brugklas al het gevoel dat hij iets anders wilde doen en dat hij niet in het systeem paste. Al die uren achter elkaar leren in een schoolbank, wat is het nut? Hij wist toen al: je leert door te doen. Na de scheiding van zijn ouders werd hij een opstandige tiener. Hij vond het zwaar, maar wist ook: als ik mijn vwo wil halen, moet ik iets veranderen aan mezelf.

In 2016 kreeg zijn vader de diagnose ALS. “Dat was heel zwaar, maar tegelijkertijd motiveerde zijn ziekte mij ook om beter mijn best op school te doen. Ik wilde mijn vwo halen. Dat lukte goed, want ik haalde goede cijfers. In oktober 2017 werd mijn moeder ook ziek, dus had ik twee ouders die ziek waren en waar ik samen met mijn jongere zusjes voor moest zorgen. Je moet dan binnen een paar weken volwassen worden.”

Met twee ouders die ziek zijn en ook nog eens gescheiden, was Jesse zich rot aan het rennen. “Je krijgt wel hulp, maar in combinatie met je middelbare school is het best een opgave. In februari 2018 overleed mijn vader. Hij zag het niet meer zitten en heeft euthanasie gepleegd. Hij heeft altijd met zijn handen gewerkt en hij kon niet meer. Daarna leek het goed te gaan met mijn moeder, maar na vijf maanden is ook zij overleden aan de gevolgen van maagkanker. En daar sta je dan met je twee zusjes en moet je alles zelf doen.”

Hij realiseerde zich toen dat hij meer van de wereld wilde zien. Ondanks de zware periode haalde Jesse zijn vwo diploma en toen kwam Team Academy op zijn pad. “Dit is een vierjarige internationale opleiding die net in Nederland was gestart. Je leert hoe je een entrepreneur wordt en hoe je met elkaar in een team kan samenwerken en verschil kan maken. Het is een praktische opleiding en ik voelde me er meteen thuis. Ik heb een studiebeurs geregeld met behulp van Rabobank en Team Academy. Ze hebben me echt een kans gegeven. Mijn zusjes en ik zijn super close, we doen veel samen en we runnen samen het gezin, wat ook een bedrijf is.”

Hoe is het nu met je?

“Het gaat goed. Er zijn natuurlijk ook dagen dat het slechter gaat, maar het gaat steeds een stukje beter. Ik zit nu voor mijn opleiding zes maanden in Spanje, waar we geld aan het verzamelen zijn voor onze lange termijn projecten. Ik heb binnen de opleiding mijn eigen startup Dozenn, waarmee ik voor studenten betaalbare en duurzame huisvesting wil creëren. Wat ik hier leer, is dat je in het nu moet leven, waarbij je het verleden niet verstoot. Mijn medestudenten met wie ik in een team zit, zijn een beetje mijn familie. Ik krijg veel steun van hen. Ik ben mezelf aan het ontwikkelen en ben blij dat ik voor deze opleiding heb gekozen en dat ik niet op de universiteit zit.”

Waar word je gelukkig van?

“Ik word heel gelukkig van initiatief nemen en een steentje bijdragen. Ik houd ervan om met mensen te praten en mijn verhaal te delen. Dar word ik echt gelukkig van. Ik ben lang introvert geweest, maar ik treed steeds meer naar buiten. Om die transformatie in mezelf waar te nemen, daar word ik gelukkig van. En ook dat het goed gaat met mijn zussen. Zij zijn echt bikkels. Een jaar geleden had ik het gevoel dat de hele wereld aan het instorten was, maar dat heb ik niet meer. De toekomst is super mooi.”

Wijze les

“Wat ik geleerd heb, is dat je niet alleen leert tijdens je studietijd, maar levenslang. Als je die mindset van het levenslang leren bemachtigt en initiatief neemt, dan sta je open voor nieuwe dingen. Dan pas je jezelf makkelijker aan de wereld aan, die steeds sneller verandert. Vaak denken jongeren: ik doe deze studie en dan hop, ga ik doen wat ik altijd wilde doen en dat valt dan tegen. Je leert levenslang. Neem de tijd, wees geduldig. Soms ga je te snel en dan mis je van alles. Dat heb ik geleerd door het snelle overlijden van mijn beide ouders.”

Wat waardeer je aan jezelf?

“Dat ik heel eerlijk ben, naar mezelf en naar andere mensen. Maar er is wel een dunne lijn tussen kritisch zijn en destructief peinzen. Maar ik zet die eerlijkheid steeds positiever in. Omdat ik mijn verhaal altijd eerlijk vertel, inspireer ik daarmee anderen. Ik heb gemerkt dat als je eerlijk bent, anderen ook open zijn. Ik zei eerst altijd dat het goed gaat als mensen daarnaar vroegen. Dat deed ik om hen te pleasen . Op een gegeven moment heb ik besloten om zo eerlijk mogelijk te antwoorden.”

Hoe voelt het om in deze rubriek te staan?

“Ik vind het wel leuk, maar ik denk dat iedereen een Nederlander om te volgen is, als iedereen bereid zou zijn om op zijn of haar eigen manier veranderingen te initiëren.”

Wat wil je nog bijdragen aan de wereld?

“Dat is een hele goeie vraag. Ik vind het super mooi dat ik zoveel kansen krijg en ik zou die kansen willen inzetten om iets terug te geven. Ik wil graag mijn verhaal delen en ik wil mensen verder helpen. Ik wil me richten op public speaking , zodat ik mensen kan helpen met communicatie en hoe je over je problemen kunt praten. Ik heb een gedichtenbundel geschreven; die gaat over mijn ouders. Mijn boodschap is: praat met de mensen om je heen, want misschien zijn ze er in een korte tijd niet meer. Ik was achttien en dan ga je pas een beetje ontdekken wie je ouders echt zijn. Dat het ook mensen zijn die een verhaal hebben. Ik ben mijn vader vragen gaan stellen, die ik nooit zou hebben gesteld als hij niet ziek was geworden. Ik heb hem hierdoor goed leren kennen.”