Vlak Dafne Schippers niet uit. De Utrechtse atlete heeft deze zomer niet haar beste tijden gelopen en zag haar buitenlandse concurrenten veel harder gaan, maar Schippers is een echte toernooiloper. “Tijden zeggen niet alles, het gaat om presteren op een kampioenschap onder grote druk. Ik kan dat. Ik haal op de grote toernooien altijd het beste in mezelf naar boven.’’
En dus reist Schippers eind deze maand met een gerust hart naar de WK atletiek in Doha, ook al behoort ze op papier misschien niet tot de favorieten voor het goud. “Maar ik ga nog steeds voor de medailles, dat is niet ineens anders. Bovendien breng ik veel ervaring mee en dat gaat mij echt helpen’’, zei ze op Papendal, waar de Atletiekunie de ploeg voor de komende WK presenteerde.
Daarbij werd Schippers als gewoonlijk als de kopvrouw gepresenteerd, van wie wat wordt verwacht. De 27-jarige atlete neemt nu eenmaal een unieke plek in binnen de Nederlandse atletiek met haar arsenaal aan eremetaal: twee keer WK-goud op de 200 meter, olympisch zilver op de 200 meter, twee keer Europees goud op de 100 en 200 meter en nog een trits aan zilver en brons.
De lange aanloop naar Doha was “hobbelig’’, zei ze. “Ik ben teruggekeerd bij mijn oude coach Bart Bennema en dat was even wennen, maar ook heel erg zoeken naar de snelheid van vroeger. Het is heel lastig om in een wedstrijd alles weer te laten kloppen. In veel races ging het ene element goed, maar ontbrak weer het andere element. Toch voel ik dat het er zit aan te komen. Die snelheid zit er echt nog steeds in.’’
Tegenslag in het traject was de rugpijn die vlak voor de finale van de Diamond League in Brussel weer opspeelde. “Heel vervelend en zeker niet ideaal. Het is dezelfde pijn die erin schoot toen ik in februari van de trap viel. Ik twijfel nog of er een injectie in moet, maar het zal me er niet van weerhouden er alles aan te doen om te kunnen pieken in Doha.’’
Wat dat betreft komt een trainingskamp in het Turkse Belek als geroepen. “Het is fijn om de laatste weken in de warmte en in alle rust toe te werken naar de WK. Ik kom dan in een bubbel en dat vind ik heel plezierig’’, zegt Schippers, die zich vooralsnog alleen zorgen maakt om de airco in het hypermoderne atletiekstadion van Doha. “Sprinters vinden dat heel vervelend, die hebben helemaal geen behoefte aan zo’n koude luchtstroom. Ik loop liever in de warmte, zelfs al is het 35 graden.”