Waterpolokeepster Willemsz is niet voor niets teruggekomen

Foto: ANP

Waterpolokeepster Debby Willemsz nam bijna twee jaar geleden gedesillusioneerd afscheid van Oranje. Willemsz was het zat om tweede keus te zijn achter Laura Aarts en kon zich niet meer motiveren voor de dagelijkse trainingen in Zeist. Niet lang daarna besloot echter ook Aarts, één van de beste keepsters ter wereld, om de nationale ploeg vanwege motivatieproblemen voor gezien te houden. Willemsz keerde daarop terug in Oranje, heroverde haar plek onder de lat en eiste zaterdagavond in de beslissende wedstrijd op het olympisch kwalificatietoernooi in Triëst de hoofdrol voor zich op.

“Ik ben niet voor niets teruggekomen. Hier heb ik het voor gedaan”, zegt Willemsz euforisch. Terugkijken doet ze liever niet. “Het is nu al bijna twee jaar geleden dat ik stopte. Daar heb ik het niet vaak meer over. Ik wilde naar de Olympische Spelen, daarom ben ik teruggegaan naar Oranje. Ik ben hartstikke trots dat het gelukt is. We gaan gewoon naar Tokio toe!”

De 26-jarige keepster groeide in de halve finale van het OKT tegen Griekenland uit tot de uitblinker bij Oranje. Wat de Griekse speelsters ook probeerden, ze kregen de bal na de rust maar niet langs Willemsz. Oranje keek halverwege tegen een achterstand van 4-3 aan, maar domineerde het tweede gedeelte van het allesbeslissende duel met als inzet een ticket naar Tokio. Maud Megens was in aanvallend opzicht belangrijk met drie doelpunten, maar vooral de vele reddingen van Willemsz zorgden ervoor dat het vertrouwen bij de waterpolosters steeds groter werd.

“Fantastisch dat juist zij deze hoofdrol speelde”, zegt bondscoach Arno Havenga. “Debby is extreem belangrijk voor ons. Niet alleen als keepster, maar ook als mens. Ze is van grote toegevoegde waarde voor de groep. Een sfeermakertje, die oog heeft voor iedereen, voor iedereen klaar staat en het altijd door heeft als er iets speelt.”

Zelf benadrukt Willemsz dat kwalificatie voor de Spelen een echte teamprestatie was. “We wisten dat het nu moest gebeuren. We hadden een plan en dat plan hebben we perfect uitgevoerd. Het was alles of niets, zo hebben we deze wedstrijd ook benaderd”, zegt de Zuid-Hollandse. “In de derde periode zat ik helemaal stuk, ik kon amper meer communiceren. En daar draait het hele spel om. Onze andere keepster, Joanne Koenders, deed toen vanaf de kant de communicatie voor mij. Dat was supertof. Ik had zoveel te doen, maar ik bleef die ballen maar pakken.”

Met nog minder dan 2 minuten op de klok slaakte Willemsz een oerkreet toen ze weer een Grieks schot stopte. “Toen wist ik: dit geven we niet meer weg. Dat was een heerlijk gevoel.”