Het was vorig jaar na de Diamond League in Doha dat Liemarvin Bonevacia op het punt stond zijn atletiekcarrière prompt af te breken. Weer had hij een waardeloze 400 meter gelopen. “Ik had het dieptepunt bereikt, ik wou stoppen, ik was het plezier kwijt”, vertelde hij in een lange monoloog na de NK indoor, waar hij zijn herrijzenis vierde met de Nederlandse titel op de 400 meter in een Nederlands record van 45,99.
In dat moment van wanhoop in Doha begon hij te schrijven. “Ik pakte een blaadje en schreef op waarom ik wel zou willen doorgaan en waarom niet. Ik las de antwoorden terug en besloot dat ik toch alles op alles wilde zetten om weer op mijn oude niveau te komen”, aldus de 31-jarige Bonevacia, die in 2016 brons won op de 400 meter bij de EK outdoor in Amsterdam en in 2017 eveneens brons behaalde op de EK indoor in Belgrado. Hij is ook de houder van het Nederlands record outdoor met 44,72.
“Ik begon te kijken naar wat ik vroeger deed en dat was genieten en mijn races visualiseren. Daar was ik heel goed in en dat was ik helemaal kwijtgeraakt na 2017. Toen raakte ik geblesseerd en ging er van alles fout. Ik haalde mijn niveau niet meer in de wedstrijden. Als je hard werkt en het wordt niet beloond, is het niet leuk meer.”
Maar hij heeft de vreugde na die kwakkeljaren teruggevonden. “Je moet weten wat je moet doen en dat is bij mij dus visualiseren. Deze finale op de NK indoor had ik al duizend keer gelopen in mijn hoofd. Ik zag de race als ik onder de douche stond en ik zag de race in mijn dromen. En de race ging precies zoals ik ‘m had gepland, mijn lichaam wist precies wat te doen en hoe te reageren.”
“Ik ben terug”, slaakte hij uit na het behalen van zijn titel in het Omnisport. Bonevacia liep als eerste Nederlandse atleet ooit onder de 46 seconden op de indoorbaan en met zijn tijd van 45,99 prijkt hij zelfs bovenaan op de Europese ranglijst. Hij is ineens weer een medaillekandidaat op de EK indoor over een kleine twee weken in het Poolse Torun. “Ik weet niet wat mijn carrière verder gaat brengen. Belangrijkste is dat ik weer geniet van mijn sport en dat heb ik ook te danken aan doorzettingsvermogen.”