De rol van Sanne Verhagen op de EK judo in Lissabon was al na een paar minuten uitgespeeld. De komende maanden moet ze nog vol aan de bak om plaatsing voor de Olympische Spelen van Tokio af te dwingen, individueel én voor het team.
“Toen ik klein was, had ik een droom en ik ben zo dicht bij die droom”, zei Verhagen (28) na haar vroege aftocht in Portugal. Ze verloor in de eerste ronde van de klasse tot 57 kilogram van de Russin Daria Mezhetskaia, de Europees kampioene van 2019. “Het is gewoon rot dat ik in de eerste ronde tegen haar moest. Maar het was gewoon niet slecht en ik blijf positief. Wat ik mezelf verwijt? Daar is het op dit moment te vroeg voor.”
De emotionele Verhagen, de nummer 26 van de wereld, droeg in Lissabon een extra last. Nederland is dicht bij plaatsing voor de gemengde teamwedstrijd op de Spelen, maar dan moet Verhagen zich wel individueel zien te plaatsen. Op de geschoonde wereldranglijst staat ze net buiten de top 18, die recht geeft op deelname.
“Ik wil zelf gewoon héél graag een medaille op de Spelen en daar blijf ik voor werken. Gelukkig heb ik mensen om me heen die me daarbij steunen. Nu ga ik morgen naar huis, herstellen hiervan en dan moet ik weer door. Het is een strijd, maar ik geloof nog altijd dat het kan.”
Over een kleine drie weken is Rusland de volgende bestemming; van 5 tot en met 7 mei vindt in Kazan een Grand Slam plaats. Dat toernooi wordt ongetwijfeld aandachtig gevolgd door de Nederlandse ploeg, ook op afstand.
“Er wordt geen druk op mij gelegd, maar ik weet wel dat als ik mij niet plaats, dat het team zich dan ook niet plaatst. Al voelde ik die druk vandaag niet tijdens de partij.” Goede lichtgewichten zijn in Nederland spaarzaam. “Het is niet zoals in Japan dat we honderd judoka’s klaar hebben staan”, aldus Verhagen, die vol goede moed door gaat. “Ik moet vertrouwen houden, maar dat is niet makkelijk.”
Verhagen deed in 2016 mee aan de Olympische Spelen van Rio de Janeiro, maar kon zich toen niet mengen in de strijd om de medailles.