Bondscoach Bram van Bokhoven constateerde bij de EK turnen in Basel de ongelijkheid tussen landen die de coronapandemie heeft veroorzaakt. Waar de Russen twee weken geleden gewoon hun nationale kampioenschappen hielden, kwamen de Engelsen zonder noemenswaardige voorbereiding naar Zwitserland, hetgeen tot uiting kwam in de resultaten. Nederland zat er bij de mannen een beetje tussenin met drie net gemiste toestelfinales.
Bij Epke Zonderland brak een door ziekte gehinderde voorbereiding hem op. Dat was voorzien. De Fries, die alleen wedstrijdritme wilde opdoen, had zijn oefening aan de rekstok de laatste weken niet kunnen trainen en beperkte zich tot twee losse vluchtelementen. Deurloo deed er wel vijf, maar niet in de combinaties die hij via sociale media regelmatig laat zien.
“Toch is Bart enorm gegroeid”, vertelde Van Bokhoven, die tegenwoordig ook verantwoordelijk is voor de vrouwen. “In een onderlinge wedstrijd heeft hij de ’triple’ al wel laten zien, maar hier breekt het gemis aan wedstrijdritme hem op. Het luistert heel nauw hoe dicht op de stok je je vluchtelementen turnt. Het is geen gebrek aan scherpte, maar vooral het ontbreken aan wedstrijden. Je moet de spanning en de druk een paar keer gevoeld hebben.”
Het gold niet voor elk land dat zich in Basel presenteerde. De Russen betraden perfect voorbereid de St. Jakobshalle en ook de Italianen overtuigden. “Daar hebben ze al maanden op het hoogste niveau een competitie kunnen houden”, wist Van Bokhoven, die niet per se ontevreden was over zijn turners. “Maar het is irritant dat je drie toestelfinales misloopt op een tiende punt.” Het overkwam Loran de Munck op paard/voltige, Casimir Schmidt op vloer en Deurloo dus op rek.
Van Bokhoven hoopt dat geplande wedstrijden in het Bulgaarse Varna (eind mei) en het Kroatische Osijek (juni) doorgaan, zodat Deurloo en Zonderland – die nog wacht op officiële bevestiging van zijn olympische deelname – zich verder kunnen voorbereiden op de Spelen van Tokio. “Die onzekerheid is een grote ellende, voor iedereen. We zoeken allemaal ruimte om iets te kunnen doen. Met interne wedstrijden probeer je wel iets op te lossen, een setting nabouwen met een podium en een jury. Maar dat werkt vooral bij jonge jongens.”