Toen Jorinde van Klinken 70,22 meter op het bord zag staan, liet de discuswerpster zich op de grond vallen en barstte ze in huilen uit. Ze besefte meteen dat ze op 21-jarige leeftijd iets onvoorstelbaars had gedaan. “Ik ben waarschijnlijk een van de vier vrouwen ooit die clean over de 70 meter heeft geworpen. Het is nog steeds onbegrijpelijk voor mij. Ik had dit nooit zien aankomen en zeker niet als je zo jong bent als ik. Als je met deze sport begint, is 70 meter eerder een gedroomd einddoel van je carrière, maar ik heb nog zeker tien jaar te gaan en heb die magische afstand nu al gegooid.’’
Van Klinken, geboren in Assen maar verknocht aan Groningen, siert met die majestueuze 70,22 meter de eerste plaats op de wereldranglijst. Op zich is dat al bijzonder, maar de wetenschap dat in deze eeuw slechts twee vrouwen iets verder wierpen (de Kroatische Sandra Perkovic en de Cubaanse Denia Caballero) maakt de prestatie buitengewoon.
De koninklijke worp leverde Van Klinken op 22 mei bij een wedstrijd in Tucson in de Amerikaanse staat Arizona, waar de Nederlandse atlete sinds januari traint en studeert. “De omstandigheden waren ideaal, de wind een beetje rechts van voren, zodat de discus op de wind kan drijven en nog verder doorvliegt. Maar zelfs met deze optimale wind is 70 meter heel ver, want de schijf weegt maar 1 kilo en kan heel gemakkelijk afzwaaien.”
Ze beklemtoont het woord clean bij haar prestaties, dat wil zeggen: geen doping. Er kleeft nogal een dopingverleden aan het discuswerpen. In de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw kwamen worpen van over de 70 meter heel wat vaker voor. Inmiddels is duidelijk dat vrijwel al die atleten prestatiebevorderende middelen gebruikten.
“Er is een tijdperk voor 2000 en na 2000 en ik zie dat als twee verschillende sporten haast. Als je ook de foto’s ziet van de discuswerpsters uit de periode van voor 2000, die zagen er zo mannelijk uit en zo onvoorstelbaar gespierd. Ik weet ook niet of het wereldrecord ooit verbeterd wordt (76,80 van de Oost-Duitse Gabriele Reinsch), want dat is in mijn ogen gevestigd met mannenkracht.’’
Na 2000 is de sport totaal gekanteld, zegt Van Klinken. “De discuswerpsters van nu willen met hun eigen lichaam en eigen kracht en hun eigen zware werk fantastische prestaties leveren. Misschien ben ik naïef, maar de tijden zijn echt veranderd en ik denk dat er bijna geen sporters zijn die doping gebruiken of doping willen gebruiken. Ria Stalman (de olympisch kampioene van 1984, wier Nederlands record van 71,22 is geschrapt vanwege doping), koos ervoor het te bekennen en dat houdt in dat zij denkt dat het haar heeft geholpen en liever een Nederlands record wil zien van iemand die geen doping heeft gebruikt.”
Van Klinken weet aan wie ze haar ongekende progressie dankt. De Amerikaanse coach Brian Blutreich heeft haar in een tijdsbestek van 5,5 maand 9 meter verder laten werpen. “Hij ziet oplossingen die meteen werken bij mij. Door hem ben ik mijn techniek gaan veranderen. Ik maak nu een sprong bij de afworp, een extra pirouette zeg maar, terwijl ik voorheen bleef staan. Die techniek werkt heel natuurlijk bij mij. Mijn beenkracht en explosiviteit komen er veel beter uit. Als je al je kracht en snelheid in die discus kan leggen en de schijf zo ver weg ziet gaan, dat is zo’n gaaf gevoel.’’