Turnen blijft lastig voor zussen Wevers zonder vader

Foto: ANP

Sanne en Lieke Wevers verbraken donderdag in Tokio het stilzwijgen nadat op 30 juni de rechter had voorkomen dat vader en coach Vincent Wevers mee was gereisd naar de Olympische Spelen. “Ik heb overwogen niet te gaan”, vertelde Sanne, de olympisch turnkampioene op de balk van Rio 2016 na de podiumtraining in het Ariake Gymnastics Centre. “Opgeven bestaat niet voor mij, maar het gemis is groot”, sprak zus Lieke.

Wevers werd eerder dit jaar gepasseerd voor het begeleidingsteam voor de Spelen. Hij is een van de coaches tegen wie een onderzoek loopt bij het Instituut Sportrechtspraak wegens grensoverschrijdend gedrag in het verleden. Een uitspraak is er nog niet en gymnastiekbond KNGU vreesde te veel onrust. Wevers vocht het besluit met succes aan bij de kantonrechter, maar het hof in Arnhem oordeelde in een kort geding dat de KNGU rechtmatig had gehandeld. “Het heeft me een dag of vijf gekost om de knoop door te hakken”, keek Sanne Wevers terug op weer een heftige periode. “Het is een groot besluit, een moeilijke keuze die ik voor mezelf heb gemaakt.”

Met zus Lieke, Vera van Pol en Eythora Thorsdottir had ze zojuist een rondgang langs de vier toestellen gemaakt, op de plek waar het zondag moet gebeuren. “Het is wat het is, de focus ligt nu op zondag”, vertelde de titelverdedigster, tevreden over haar optreden op de balk. “Hij voelde best stabiel. Ik heb wel een plan. Een deel van wat ik wil doen is echt voor de finale. De oefening netjes uitturnen, dan moet de finale haalbaar zijn.”

Het afscheid van vader Vincent op Schiphol, een week geleden, viel zwaar. Maar ze wist dat het eraan kwam. “De dag dat ik besloot wel naar de Spelen te gaan heb ik de knop omgezet. Er zijn nog steeds moeilijke momenten. Het gemis is heel groot, dat neemt niemand weg.” Afhaken was voor zus Lieke geen optie: “Ik ga gewoon door tot het doel bereikt is, maar wat wij onderweg zijn tegengekomen is absoluut niet wenselijk en verre van ideaal. Het is wel door mijn hoofd geschoten: Hoe trekken we dit nog? Maar we zijn sterk, hebben het elke keer naast ons neergelegd als we een training ingingen. Daarom staan we hier fit en voorbereid. Maar ik denk niet dat mensen in de gaten hebben wat het van ons vraagt.”

Waar zus Sanne nog enigszins op haar tong beet, was Lieke Wevers duidelijk: “Je wilt alles goed ingericht hebben, dat is uit professioneel belang. Daar heb je je beste coach voor nodig met wie je het hele proces mee hebt gedaan. Hier staan de beste twaalf landen van de wereld en we zijn het enige team dat niet op de staf kan rekenen die nodig is voor topprestaties. Ik vind die keuze uit professioneel oogpunt zwaar onder de maat. En wat we dat hele jaar hebben meegemaakt: alle principes die ik heb, hebben ze in feite overboord gegooid. Het is niet alleen professioneel gezien maar ook principieel gezien niet oké.”